ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Προσωπικά βλέπω πως νομίζεις ότι βρίσκεσαι σε δύσκολη θέση, ενώ στην πραγματικότητα δεν έχεις τω όντι κάποιο απτό, πραγματικό και κρίσιμο πρόβλημα. Έχεις οικογένεια, είσαι νέος, σου δίνεται η ευκαιρία να σπουδάσεις, έστω κάτι να σπουδάσεις κι εσύ απλά είτε λόγω νωθρότητας, είτε λόγω αδυναμίας, μιας αδυναμίας που δεν υφίσταται πραγματικά, μένεις με σταυρωμένα τα χέρια. Μη ζεις το δράμα σου χωρίς λόγο. Προσγειώσου και κοίταξε να δεις τι θα κάνεις με τη ζωή σου. Γιατί προς το παρόν έχεις αρχίσει τη μεμψιμοιρία, ανάμεικτη με ποιητική δραματικότητα του τύπου "ματαιότης ματαιοτητων και δεν υπάρχει νόημα σε τίποτα" και όλα αυτά σαφώς εκ του ασφαλούς. Πολύ απλά αν είχες όντως σοβαρά προβλήματα στη ζωή σου δεν θα καθόσουν να λες θεωρίες, αλλά θα προσπαθούσες να βάλεις σε τάξη τη ζωή σου, κάνοντας παράλληλα πολύ κόπο για να καταφέρεις να επιβιώσεις. Βολικό, δε λέω, ως ένα βαθμό όλο αυτό που κάνεις, αλλά η ζωή δεν είναι έτσι. Μάθε να σε σέβεσαι, προσπάθησε να σε εξελίξεις καθημερινά και γίνε πρακτικός. Για αρχή πάντως θα έβαζα τα δυνατά μου να πάρω πτυχίο όσο το δυνατόν γρηγορότερα και παράλληλα θα έβρισκα κάτι που να με ωφελεί και να με ευχαριστεί καθημερινά, όπως πχ. το γυμναστήριο που αναφέρεις ή οτιδήποτε άλλο. Και κάτι ακόμη: για να έχεις το δικαίωμα να θέλεις και να έχεις σχέση, πρέπει πρώτα να μην έχεις τη ζωή σου και τον εαυτό σου παρατημένο.

Δεν σαρεσει η σχολη σου, δεν θα βρεις ποτε δουλεια , δεν σαρεσει καποια ειδικοτητα απο ιεκ , αλλα δεν θες να σε ταϊζει και η μανα σου. Εσυ τι κανεις για ολα αυτα?Απλος παρατηρητης? Ψαχτηκες μεσα σου να δεις τι φταιει για την παραιτηση και αναβλητικοτητα σου? Αν εισαι στα χαμενα, κανε ενα τεστ επαγγελματικου προσανατολισμου βρες τι σου ταιριαζει και κανε αυτο. Μην γινεις και συ αλλος ενας νεος καμμενος αυτης τη χωρας που αλλα σπουδαζε, αλλα του αρεσαν και μετα δεν εβρισκε δουλεια..Το γυμναστηριο ειναι μια καλη αρχη να ασχολεισαι με τον εαυτο σου.

Ρε φιλε ρε φιλε,αλιμονο ολοι εχουμε περασει απο τετοια ερωτηματα τι κανω τωρα και που παω.Απλα τα πιανεις ενα ενα.Ενα ενα.Σου αρεσει η σχολη?Τη θελεις?Αν ναι την τελειωνεις και βλεπεις μετα.Αν οχι ψαχνεις εκει που σου αρεσει.Ξερω παιδια που αφησαν τις σχολες τους και αρχισαν να δουλευουν ιδιωτικο τομεα και παιρνουν καλα λεφτα.Ειναι τι γουσταρεις τι σου αρεσει και που κολλας καταλαβες.Γιατι καπου πρεπει να κολλησεις και να ξεκινησεις να κανεις κατι για σενα.Καλοι οι γονεις και ο θειος αλλα καποια στιγμη θα μεινεις μονος να ψαχνεις τι πηγε λαθος ρε γμτ.Βρες τι θελεις απο τη ζωη σου.Βασικα πρωτα βρες εσενα,τι σου αρεσει,ποιος εισαι κλπ.Και μετα κανεις σχεδια.Τι θελεις προς τα που θες να πας.Ετσι στο χαος και στο αχανες δεν γινεται κατι.Απο κατι ξεκινας κατι δοκιμαζεις αν δε σου αρεσει αλλαζεις και καπως ετσι συνεχιζεται η ζωη.Θα ρθει και η σχεση απλα δεν την κυνηγησες οσο επρεπε αυτο πιστευω.Ξερεις ποσα υπεροχα παιδια κυκλοφορουν εξω?Αντρες γυναικες ?Και εδω μεσα συνεχεια μα συνεχεια βλεπω α ειμαι μονος α δε γνωριζω κανεναν.Αμα δε σπασεις εσυ το φραγμα της μοναξιας σου και δεν δραπετευσεις δεν θα το κανει αλλος κανεις.Απλα αλλαζεις αυτα που δε σου αρεσουν στη ζωη σου.Και ξεκινας,και δοκιμαζεις.Και οι αποτυχιες μεσα στη ζωη ειναι,αλιμονο μας δινουν ωθηση να συνεχισουμε ξανα.