ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 2 μηνες γνωρισα εναν αντρα και ξεκινησαμε να βγαινουμε. Αυτος απο την αρχη ηταν σουπερ ενθουσιασμενος μαζι μου, συνεχεια κοπλιμεντα: "μου αρεσεις πολυ, θελω να σε γνωρισω καλυτερα", "θελω να μεινουμε μαζι" μπλα μπλα. Εγω οταν ακουω τετοιες υπερβολες απο τα πρωτα σταδια ξενερωνω και θεωρω οτι ο αλλος με δουλευει. Απο την αλλη υπαρχουν ανθρωποι που ειναι ενθουσιωδεις σαν χαρακτηρες, οποτε οταν γνωρισουν μια κοπελα που τους αρεσει, μεγεθυνουν τα πραγματα μεσα τους κ λενε πολλες υπερβολες, χωρις να σημαινει απαραιτητα οτι δεν τις εννοουν, ισως τις εννοουν σε μικροτερο βαθμο. Θελετε να με πειτε αφελη, πειτε με αλλα παρολο που κ γω στην αρχη ημουν καχυποπτη, με τον καιρο πειστηκα οτι ακομη κ αν δεν ειναι ερωτευμενος μαζι μου, σιγουρα θα νιωθει κατι εντονο, για να μου το λεει συνεχεια! Οταν ο αλλος ειναι ολη μερα "μου ελειψες" και "σε σκεφτομουν" και "ελα να μεινουμε μαζι", απο καποια στιγμη κ μετα λες δεν γινεται να παιζει θεατρο 24 ωρες το 24ωρο, μαλλον θα ειναι οντως πολυ ενθουσιασμενος μαζι μου, οσο και αν κρατας τις επιφυλαξεις σου.Τελοσπαντων (ξερω εσεις μεινατε στο οτι ειμαι αφελης), ενα βραδυ καπου στην 2η βδομαδα της γνωριμιας μας του ειχα πει οτι θα βγω με μια φιλη. Να μην σας τα πολυλογω, εκεινο το βραδυ μια φιλη μου τον πετυχε εξω με αλλη. Μου ειπε οτι απο τον τροπο που συμπεριφερονταν δεν μπορουσε να καταλαβει αν η αλλη ηταν φιλη του ή αν ειχαν βγει ραντεβου, παντως εγω θεωρησα το δευτερο (ολες μας αυτο θα σκεφτομασταν εδω που τα λεμε) οποτε θιχτηκε ο εγωισμος μου και σταματησα να του μιλαω. Αυτος μου εστελνε μηνυματα καθημερινα, δεν του απαντουσα και καμια βδομαδα αργοτερα μου ξαναστειλε τι εχει γινει και δεν του μιλαω. Και τοτε του εξηγησα. Φυσικα μου ειπε οτι η κοπελα ειναι φιλη κ τις κλασικες δικαιολογιες. Εγω οσο κ αν διατηρουσα τις αμφιβολιες μου, συνεχισα να βγαινω μαζι του (θελω κ τα παθαινω). Για να μην σας τα πολυλογω και παλι, σε μια φαση που ειχαμε βγει, πανω σε μια κριση ειλικρινειας του εξομολογηθηκα κατι, οποτε κ αυτος εκανε το ιδιο (σε φαση "αφου μου ειπες μια αληθεια, θα σου πω κ γω μια") κ αναφερομενος σε εκεινη τη μερα, μου παραδεχτηκε οτι μ αυτην ειχαν βγει ραντεβου κ οτι εκαναν σεξ. Εγω οχι οτι επεσα κ απ τα συννεφα, απλα ξενερωσα, 1ον γιατι δεν μου το ειχε παραδεχτει εξαρχης κ με εβγαζε τρελη κ 2ον γιατι δεν καταλαβαινω με ποια λογικη ενας αντρας σου αραδιαζει ολα αυτα τα "ειμαι ερωτευμενος μαζι σου" και ταυτοχρονα παει με αλλη. Οταν τον ρωτησα αυτο, μου ειπε οτι ηταν αρχη κ ηταν η περιοδος που γνωριζομασταν ακομα μεταξυ μας. Κ του απαντησα "παρολα αυτα, αυτο το μικρο διαστημα που γνωριζομασταν ηταν αρκετο ωστε να διαπιστωσεις οτι με αγαπας...". Μου απαντησε κατι βλακειες του στυλ "ναι, απο την πρωτη στιγμη ενιωσα κατι εντονο"... Και φτανω στο τωρα: αναρωτιεμαι αν αξιζει να του δωσω μια ευκαιρια ή να μαζεψω την αξιοπρεπεια μου και να φυγω. Δεν ημασταν επισημα μαζι οταν πηγε με την αλλη μεν, αλλα βγαιναμε κ αυτος απο την πλευρα του δηλωνε τρελα ενθουσιασμενος μαζι μου, οποτε οταν μετα παει με αλλη, σημαινει οτι τα λογια του δεν συμβαδιζουν με τις πραξεις του. Δεν με νοιαζει δηλαδη τοσο που πηγε με την αλλη, αλλα το οτι μου ελεγε πραγματα που προφανως δεν πιστευε, δηλωνε ερωτευμενος μαζι μου κ πηγε με αλλη. Οποτε δεν θεωρω οτι ειναι αξιος εμπιστοσυνης. Εχω δικιο ε? (μη νομιζετε, ξερω κατα βαθος την απαντηση).