26.12.2012 | 11:04
δύο ξένοι
αν το στούντιο είναι ο μόνος χώρος που μπορώ να σε δω, που μπορούμε να μιλήσουμε ( έστω και για τη δουλειά μου ), που μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά, τότε το στούντιο έχει γίνει το αγαπημένο μου μέρος.. αν μπορούσα να χαρτογραφήσω ( ή να ψυχογραφήσω ) τα αγαπημένα μου μέρη στην κωλόπολη που είμαι τότε το στούντιο θα ήταν το κέντρο του mapping μου με πρωταγωνιστή εσένα. Ίσως να γίνομαι υπερβολική , ίσως σε ένα χρόνο όλα αυτά να μου φαίνονται βλακείες, ίσως ζώντας σε μια μικρή πόλη να μεγαλοποιώ τα πράγματα και τους ανθρώπους, αλλά κάθε φορά που σε κοιτάω δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω σου.. και όχι δεν είσαι αντικειμενικά ωραίος , αλλά αυτό είναι που με ελκύει σε σένα. Και απορώ πως είμαι τόσο ευάλωτη και σ΄αφήνω κάθε φορά να με κάνεις να αισθάνομαι μοναδική. Και ναι, θα θελα να το προσπαθήσω μαζί σου, ακόμα κ αν είσαι καθηγητής μου, ακόμα κ αν είναι λεπτή η θέση σου, ακόμα κ αν είσαι μόνο φιλικός μαζί μου και τίποτα παραπάνω.. και ναι , κάποιες φορές μου στέλνεις τυπικά μέιλ, με στενοχωρείς, σε απογοητεύω γιατί το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που ήθελες.. αλλά ρε πούστη μου θέλω να το προσπαθήσω η έστω να γνωριστούμε καλύτερα. Ο χρόνος τρέχει, η δουλειά τρέχει και συ εκεί.. και του χρόνου ίσως να μην σε ξαναδώ ποτέ..δεν είμαι σίγουρη αν αυτό που νιώθω για σένα είναι έρωτας , το μόνο που ξέρω είναι ότι με ελκύεις απίστευτα πολύ.. και οι φίλοι μου με πειράζουν και κάποιοι συμφωνούν μαζί μου και με πληγώνει που στο τέλος θα μαστε απλά δυο ξένοι. Η όχι?