ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ο πατερας μου με αντιμετωπίζει σαν να ειμαι τραπεζικος λογαριασμος. Δινω λεφτα στο σπίτι ειμαι καλη κορη. Περνανε λιγες μερες χωρις να δωσω γινομαι κακία. Ετσι με λογαριάζει.Προσφερω οτι μπορω και χρονια τωρα δεν εχω ζητήσει ουτε ενα ευρω γιατι δουλευω μονη μου. Βγαινω για καφε μια φορα την εβδομαδα γιατι κανω οικονομια. Η μητέρα μου δουλευει σαν σκυλι ενω ο πατερας μου εχει χρονια να φερει ενα σταθερό μισθο στο σπιτι. Σημερα τσακωθηκαμε γιατι εκανα μια λιστα για το σουπερμαρκετ και ειπα να παω να τα παρω τα λεφτα του σπιτιού. Και λέει παρε μονο σαλαμι και τυρι για τοστ. Το σπιτι δεν χρειαζεται μονο αυτά ομως. Με τοστ θα ζησουμε? Στο τέλος μου λεει μην πας καθόλου σουπερμαρκετ και δεν πηγα εσκισα την λιστα. Μια ζωη να τσιγκουνευται. Δεν ειμαστε φτωχοί, μπορουμε να γεμισουμε 2 και 3 σακουλες σουπερμαρκετ. Αλλα δεν θελειιιι. Και εκτος απο αυτο δεν εχω νιωσει ποτε απο αυτον τον ανθρωπο τρυφεροτητα να με αγκαλιασει,να με φιλησει, να μου πει σ'αγαπώ. Ούτε απο αυτόν ουτε απο την μάνα μου. Δεν λεω με την μανα μου εχουμε πολυ καλη σχεση αλλα ουτε αυτη με εχει αγκαλιάσει ποτε. Δεν εχω ακούσει ποτε γλυκολογα απο τους γονεις μου ποτε. Κουραστηκα, εχω μια σχεση χρονια τωρα και ετοιμαζομαι να τους το πω οσονουπω. Δεν ξερω πως θα αντιδρασουν. Εκτος απο αυτα εχω και ενα πρόβλημα υγειας το οποιο δεν τι εχω πει σε κανεναν ακομα. Προσπαθω να χαίρομαι με μικροπραγματα αλλα είμαι πληγωμενη γενικώς. Ελπίζω να πανε ολα καλα.