19.10.2014 | 23:11
ΔΥΣΚΟΛΟ
ολα τοσο δυσκολα..εμεις μαζι κι ολα τοσο δυσκολα..ησουν ο ερωτας της ζωης μου κι ομως η ιδια η ζωη δεν ηθελε να ειμαι μαζι σου..δεν ειχαμε ενα μερος δικο μας να μπορεσουμε να κοιμηθουμε μαζι κι οποτε τα καταφερναμε δε κοιμοταν κανεις σαν να μη θελαμε να χασουμε λεπτο,το περισσοτερο καιρο βρισκομασταν κρυφα απο ολους κι απο ολα,μου κραταγες το χερι κι εγω φοβομουν,κανενας απο τις οικογενειες μας δε μας ηθελε μαζι,ολοι μας πολεμαγαν λες κι οτι αγαπιομασταν ηταν λαθος,ο καθε φιλος και γνωστος εναντιον μας κι εμεις ομως εκει πολεμαγαμε εναντια στις δυσκολιες γιατι οπως ειχες πει τιποτα δε θα αφησεις να μας χωρισει..ολα μια ατελειωτη ενταση,μια μαχη..ζουσα για τις στιγμες μας,χωριζαμε για λιγο και πεθαινα κι οταν σε ξαναπαιρνα αγκαλια ανασαινα ξανα..ερχοσουν σε μενα κλαιγοντας σαν μικρο παιδι,σ'επαιρνα αγκαλια και χανομουν,τα ξεχναγα ολα κι εσυ ηρεμουσες και γελαγες σαν μωρο..ενιωθα οτι το να ειματε μαζι ηταν σαν να ελυνε καθε δυσκολια,καθε εμποδιο..4 χρονια τοσα προβληματα,περασα μαζι σου θανατους,στρατο,αποσταση,χωρισμους,δυσκολιες,κλαματα,γελια,αγαπη,πονο και τιποτα δεν με εδιωχνε μακρια ουτε κι εσενα,μονο για λιγο..ολα τοσο δυσκολα κι ομως τοσο απλα οταν σε εβρισκα..κι ετσι μετα απο τοσες δυσκολιες εμεις οι 2 χωρισαμε ετσι απλα για παντα..ετσι ειπες οτι δε γινεται εμεις οι 2 να ειμαστε μαζι..και τωρα και οι δυο σε αλλη αγκαλια και ολα τοσο απλα τοσο ευκολα,καμια δυσκολια κι ομως καμια αγαπη,ολα τοσο κενα,τοσο αδεια..εσυ εκει μαζι της κι εγω εδω μαζι του..κοιμαμαι μαζι του οποτε θελω,βγαινω εξω και δεν φοβαμαι,δε με δυσκολευει τιποτα,δε προσπαθω για τιποτα αλλα δε περναει λεπτο που να μην αναζηταω αυτη τη φωτια,αυτη την αγαπη που εχασα κι εχασα κι εμενα..καθε μερα καθε λεπτο ψαχνω να βρω το κομματι που λειπει απο μεσα μου και δε μπορω να ζησω κανονικα..δε θα σε ξεχασω ποτε κι αν αυτη η αγαπη με δυσκολεψε τοσο κι εχασα τη ζωη μου χιλιες φορες θα το ξανακανα..να'σαι καλα και μακαρι να μη σε ξαναδω γιατι θα λυγισω και θα κλαψω εκει μπροστα σου σαν μικρο παιδι..