ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπον, Ελενα, ομολογω οτι σε εχω συμπαθησει πολυ. Εισαι πολυ υποστηρικτικη ... Παντως ειναι αρκετα δυσκολο να κανεις φιλιες μετα τα 30, τον καταλαβαινω τον φιλο μας. Εγω βρεθηκα σε αρκετες φασεις της ζωης μου σε αυτη τη φαση για ποικιλους λογους. Συνηθως νιωθεις ενα ακατανικητο φοβο οτι οι νεοι "γνωστοι" θα σε απορριψουν και δεν εισαι ιδιαιτερα ανοιχτος. Συνηθως βρισκεται αυτος ο ενας, η μια που γινεται υποστηρικτικος και σε ωθει να ανοιχτεις, να συμμετεχεις... Στην δικη μου περιπτωση οι γνωστοι απο την δουλεια ηταν το κλειδι σε πολλες φασεις. Μην απογοητευεσαι, φιλε μου. Χρειαζεται λιγη τολμη. Η προταση της Ελενας ειναι αρκετα καλη. Δοκιμασε να επικοινωνησεις με παλιους γνωστους, με καποιους συγγενεις... Βγες μονος σου για ενα ποτο και που ξερεις... Εγω παντως που μολις βγηκα απο μια κατασταση που μου στερησε την παρεα, σκοπευω καπως ετσι νσ πραξω... Καλη μας τυχη, φιλε μου!

Milo μου σ'ευχαριστω!Αμοιβαιο να ξερεις,κι εγω σε συμπαθω,κι εγω συμφωνω σε οτι γραφεις.Λοιπον αν θυμασαι σε εκεινο το σχολιο περι "λιμανιου" που με ρωτησες,ειπα οτι η ζωη με εκανε reject.Περασα μια περιοδο καταθλιψης και εχω περασει και μια περιοδο απολυτης μοναξιας,μοναξιας να μην εχω εναν ανθρωπο να μιλησω,ηταν συνδεδεμενες οι 2 περιοδοι το ενα εφερε το αλλο.Να μη θελω να βγω,να βγαινω και να ειμαι μονη.Πανε χρονια βεβαια,ξερεις τι εκανα?Εβγαινα μονη.Επαιρνα το λεωφορειο κατεβαινα σε ενα μερος καθομουν σε ενα καφε,αλλες φορες παλι επαιρνα το λαπτοπ μαζι,ή οταν ηρθε το καλοκαιρι πηγαινα στη θαλασσα.Επικινδυνο?Λιγακι ναι.Ομως μεσα απο ολο αυτο πιστεψα σε μενα,οτι μονο εμενα εχω,και αρχισα δειλα δειλα να δραπετευω που λεμε.Ηταν σε περιοδο ανεργιας μετα απο εναν χωρισμο,αλλαγης πολης καταλαβες,επεσαν ολα μαζι,εφεραν μια καταθλιψη η οποια με εκλεισε και δεν ειχα εναν ανθρωπο να μιλησω,ολοι φιλοι συγγενεις ο καθενας τη ζωη του,εκεινη τη στιγμη,επιχειρησα να βρω καποιους η απαντηση ναι μωρε τα λεμε και δεν τα ειπαμε ποτέ.Και ετσι με το να βγαινω,να αλλαζω παραστασεις εστω και μονη,δραπετευσα απο ολο αυτο που περιγραφει εδω ο φιλος μας.Ειναι δυσκολο πολυ δυσκολο να βρεις κι εμενα ξεκινησα μια δουλεια επειτα που εκει βοηθηθηκα να εχω κατι να περιμενω,να βγαινω να μιλαω καταλαβες,εκει γνωρισα πεντε δεκα ατομα,βγηκα επειτα μαζι τους,κρατησαμε επαφες και αρχισα να γνωριζω σχεσεις.Ειναι μια λυση η σχεση,σε βγαζει απο ολο αυτο που περιγραφει εδω ο φιλος,και σου γνωριζει και αλλα ατομα.Και πιστεψε με αν μετα συνηθισεις στο εξω στον κοσμο,στην παρεα δε θελεις με τιποτα να ξαναγυρισεις σε εκεινα τα σκοταδια τα παλια.Αν με ρωτας προσπαθω να βρω εκεινον τον τοτε εαυτο και δεν τον βρισκω,και εννοειται δε θελω σε καμια περιπτωση να ξαναβρεθω εκει.Ειναι δυσκολο ναι αλλα μην το βαζεις κατω φιλε μου.Ξεκινα απο τα απλα.Του ειπα για ομαδες γιατι απο καπου ξεκινας απο οτι θελει ο καθενας.Ειναι ο ιδιος να βρει τον τροπο να δραπετευσει οπως τον βρηκα κι εγω και εσυ Milo και ο καθενας δηλαδη.Ο ιδιος τι θα βρει,με τι θα ξεκινησει,τι θα τον γεμισει και να αποφασισει επιτελους να δραπετευσει απο ολο αυτο.Να σαι καλα Milo μου και να γραφεις συχνοτερα!Γραφεις πολυ ωραια!