ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω και 5 χρονια εχω τελειωσει τις σπουδες μου ως εκπαιδευτικος και προσφατα ολοκληρωσα με πολλες -οικονομικες- δυσκολιες και το μεταπτυχιακο μου. Απο φοιτητρια εως και προσφατα εχω δουλεψει σε διαφορες θεσεις με συμβασεις (υπαλληλος γραφειου,γραμματεας αλλα και στην ιδιωτικη εκπαιδευση) χωρις ωστοσο να καταφερω βρω μια μονιμη δουλεια. Επι τοσα χρονια στελνω βιογραφικα παντου, σε θεσεις σχετικες ή και μη με το αντικείμενο σπουδων μου. Το κυριοτερο ειναι οτι αναζητω δουλεια χωρις κανενα μεσον και ρουσφετι. Φετος πρωτη φορα εγινα δεκτη να περασω συνεντευξη σε ενα ιδιωτικο εκπαιδευτηριο της πολης μου (στην επαρχια), το οποιο εχει ΗΧΗΡΟ ονομα και θεωρειται ενα απο τα καλυτερα της Ελλαδας. Η διευθυντρια η οποια ειναι ΥΠΕΡΗΛΙΚΑΣ (σοβαρα, και διδασκει ακομη) μου πηρε συνεντευξη. Αφου διαβασε το βιογραφικο μου, για το οποιο εχω τρεξει/πληρωσει/κοπιασει πολυ και θεωρω πως για το αντικειμενο μου ειναι αρκετα ανταγωνιστικο (7 σελιδες πυκνογραμμενες με χιλια δυο συνεδρια, σεμιναρια, εργασιες, κλπ κλπ), δεχτηκε να αναλαβω την ταξη για μια εβδομαδα ωστε να με περασει απο δοκιμαστικο. Ενθουσιαστηκα, χαρηκα, γεμισα απο απιστευτη ορεξη και δημιουργικοτητα μολις το ακουσα και ανυπομονουσα να ξεκινησω.Εντουτοις...1. Ενω προκειται για σχολειο με ΜΕΓΑΛΟ ποσοστο εσοδων, ουτε μια κολλα χαρτι δεν μου δοθηκε να χρησιμοποιησω. Αγορασα ολα τα υλικα, ακομη και το απλο ασπρο χαρτι Α4, ΜΟΝΗ μου (50 ευρω πραγματα).2. Ενω η κορη της διευθυντριας καθε πρωι περνουσε με τη μερσενταρα μπροστα απο το σπιτι μου και με χαιρετουσε, ουτε για ευγενεια δεν προσφερθηκε να με παρει μαζι μια φορα, ακομη κι ενω εβρεχε. Και πληρωνα καθε μερα ταξι να παω και να ερθω (αλλα 50 ευρω εκει).3. Ενω σκαρφιστηκα χιλια δυο πραγματα / δραστηριοτητες / κλπ κι εβλεπα τα παιδακια να το χαιρονται το μαθημα με την ψυχη τους, ερχοταν μεσα η διευθυντρια κι ενω της ελεγα τι καναμε σημερα επειτα απο δικη της προτροπη, ειχε μια μουρη κατεβασμενη μεχρι τα πατωματα. Σχεδον θεωρησα οτι με αντιπαθουσε, κι αν μια ημερα δεν μου χαμογελουσε αχνα, θα ελεγα οτι ημουν σχεδον σιγουρη.4. Στο τελος του δοκιμαστικου εκλεινε το σχολειο και επρεπε να αναλαβω εγω να κατασκευασω το αναμνηστικο της χρονιας, παλι με δικα μου εξοδα. ΤΟ ΑΠΑΙΤΗΣΕ η διευθυντρια. Αλλα 20 ευρω εκει για νεα υλικα.5. Και τελος...Επειδη ετυχε μια μαμα που ειχε εκει το παιδακι της να ειναι και γνωστη μου (οπου συναντηθηκαμε τυχαια στο δοκιμαστικο), αφου της εδωσε τις καλυτερες συστασεις μηπως και βοηθησει η κοπελα να παρω τη δουλεια, τη ρωτησε αφου ειχα τελειωσει αν τελικα θα με παρουν. Και η διευθυντρια απαντησε πως εχω μεν πολλα προσοντα και απο θεμα ηθικης/υπευθυνοτητας/δουλειας κλπ δεν τιθεται κανενα θεμα, αλλα επειδη ειμαι ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΗ (παντρευτηκα πριν λιγο καιρο και εφοσον με ρωτησε στη συνεντευξη, το ηξερε απο την αρχη αλλα μου ειπε και καλα οτι δεν πειραζει αυτο) δεν θα με παρουν. Μηπως κανω καποιο παιδακι και της φυγω. - Δηλαδη επρεπε να μην παντρευτω τον ανθρωπο που αγαπαω για να εχω πιθανοτητα δουλειας;- Επισης ξοδεψα τοσα λεφτα αδικα τα οποια βγαζει με πολυ κοπο ο αντρας μου, αν κι ο ιδιος μου λεει να μην στενοχωριεμαι. - Τελος, αν πηγαινα εκει για δουλεια, εμαθα πως τα εξοδα των υλικων θα τα πληρωνα ΕΓΩ και ο μισθος θα ηταν 330 ευρω το μηνα για πληρη απασχοληση. Δηλαδη δεν ξερω καν αν θα μου εμενε και τιποτα.Τουλαχιστον κραταω το οτι ενα παιδακι που μολις ειχε ερθει για προσαρμογη εκεινη την εβδομαδα πριν φυγω γυρισε και μου ειπε ''σε αγαπαω κυρια''. Οπως επισης κραταω και τα παιδικα χαμογελα που φωτιζανε την ψυχη μου.Λυπαμαι πολυ που δεν μπορω να προσφερω αυτα που εχω κατα νου στα παιδια ως εκπαιδευτικος. Και κυριως λυπαμαι που μεσα σε μια τετοια κοινωνια το να επιτελεις με αγνες προθεσεις ενα αναλογο λειτουργημα ισοδυναμει με μια τεραστια εκμεταλλευση. Εξοργιζομαι να ακουω οτι αυτο το σχολειο ειναι ενα απο τα καλυτερα στην Ελλαδα και ειλικρινα αν κανω παιδια δεν θα τα παω ΠΟΤΕ εκει. Ποτε. Διεκρινα οτι τα παντα εκει λειτουργουν για το χρημα. Κι ειδικα οταν το προσωπικο ειναι 90% σοι της διευθυντριας και ερχονται ντυμενοι καθε πρωι με Dior κλπ. Μια συνεχης επιδειξη πλουτου δηλαδη.Δυστυχως ανηκω στη γενια που αδικειται οσο καμια απο την οικονομικη κριση, μιας και βγηκα στην αναζητηση δουλειας μεσα στην υφεση. Και ειδικα ο κλαδος μας στηριζοταν στις εξετασεις του ΑΣΕΠ οι οποιες αποτελουν πια ονειρο θερινης νυκτος. Ομως ο γνησιος εκπαιδευτικος και μελλοντικος γονεας οφειλει να αποτελει παραδειγμα για τα παιδια που ερχονται στα χερια του. Και γι αυτο μπορει μεν να ειμαι ανεργη, αλλα την αξιοπρεπεια και το σεβασμο θα τα κρατησω ως το σημαντικοτερο μαθημα και σταση ζωης τοσο για μενα οσο και για τις παιδικες ψυχουλες.Ευχαριστω για την κατανοηση σας για το μακροσκελες κειμενο. :-)