ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πέρυσι κάποια στιγμή τον Οκτώβριο, έτυχε να μιλήσω τηλεφωνικώς (με αφορμή επαγγελματικό λόγο) με κάποιο παλιό φλερτ, που είχε μείνει στο επίπεδο του φλερτ και μόνο. Αφού μιλήσαμε για 4-5 λεπτά περί ανέμων και υδάτων (το τονίζω, με αφορμή επαγγελματική αιτία- κάλεσα εκεί που εργαζόταν και όχι στο προσωπικό της, χωρίς να ξέρω ότι είναι εκεί), μου λέει στο τέλος:-Μη με ξεχνάς...Εκεί πάνω της λέω, δώσε μου το τηλέφωνό σου, να τα πούμε εκτός δουλειάς. Αμέσως μου έδωσε το τηλέφωνό της, και τη ρωτάω:- Πότε μπορώ να σε καλέσω;- ΕΚΕΙΝΗ: Όποτε θέλεις.... - ΕΓΩ: Θα σε καλέσω σύντομα να τα πούμε και από κοντά...-ΕΚΕΙΝΗ: Θα περιμένω και το θέλω πολύ...Καλώ και εγώ μετά από 2-3 ημέρες, πρέπει να ήταν Πέμπτη-Παρασκευή όταν κάλεσα για να τα πούμε το σκ. Με ενημέρωσε πολύ ευγενικά ότι εργαζόταν το Σάββατο, ενώ την Κυριακή είχαν κανονίσει από τη δουλειά της να βγούνε όλοι μαζί. Ήταν και τα δύο αλήθεια (είχα τον τρόπο να τα τσεκάρω), οπότε την ξανακάλεσα μετά από μία εβδομάδα για να ''κανονίσουμε''. Την πέτυχα πολύ πνιγμένη γιατί είχε γεννήσει κάποια φίλη της και είχε και τρεχάματα με την κουμπάρα της, και γενικώς όλα τα στραβά του κόσμου της είχαν συμβεί και πνιγόταν από την κακούργα την κοινωνία. Αφού μιλήσαμε κανένα δεκάλεπτο στο οποίο μου περιέγραψε τις 7 πληγές του Φαραώ οι οποίες την είχαν χτυπήσει αλύπητα στη μία εβδομάδα που δεν είχαμε μιλήσει, της λέω επί λέξει:- Πολύ ωραία, εγώ δε σε ξαναενοχλώ, εάν θέλεις εσύ, πάρε με όταν μπορείς να τα πούμε. Πέρασε φυσικά ένας χρόνος χωρίς να με ενοχλήσει, ούτε και περίμενα να με ενοχλήσει, και την είδα όλως τυχαίως στον επαγγελματικό της χώρο τις προάλλες. Είδα μία γυναίκα διπλή στα κιλά (κλείνει τα 41 τον άλλο μήνα- δε μιλάμε για μπεμπέκα εδώ), σκαμμένη στο πρόσωπο, μαυρισμένη στα μούτρα και ένα χάλι μαύρο. Εκείνη με είδε με το νέο μου λουκ και έμεινε με ανοιχτό το στόμο...Έφη, σε ευχαριστώ που με έφτυσες!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Σκέψου να είχαμε βγει και να έψαχνα να κρυφτώ από το χάλι που είχε!!!!!