21.8.2012 | 10:24
Έχω αρχίσει να γίνομαι κακός άνθρωπος.....
Πιάνω τον εαυτό μου να εύχεται να πάθεις κακό (σ.σ. εβδομηνταπεντάρης στη θέση του οποίου έχω διοριστεί και ο οποίος εξακολουθεί να δουλεύει παράνομα και δεν με αφήνει να σταυρώσω πελάτη).... Ένα εγκεφαλικό, μια πάρεση, μια άνοια βρε αδερφέ... κάτι που θα σε αναγκάσει να πας σπίτι σου.... Επιτέλους.... Τόπο στα νιάτα ρε. Που έξω από το επάγγελμα δεν έχεις καμία αξία και δεν το αντέχεις. Που εγώ έχω δει το πραγματικό σου πρόσωπο αλλά κανείς δεν με πιστεύει γιατί το κρύβεις πολύ καλά πίσω από τη σιχαμένη επιφανειακή σου ευγένεια. Αυτό που με βασανίζει περισσότερο είναι ότι δέχομαι κακία και γεννάται μέσα μου κακία.... Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος ρε.... Και δεν θα σου επιτρέψω να με κάνεις. Μόνο που δεν έχω βρει ακόμα τον τρόπο να σε παλέψω. Έχω υπομονή, γιατί πιστεύω ότι όλα εδώ πληρώνονται... αλλά δεν ξέρω πόσο θα αντέξω και αν θα είμαι εδώ τριγύρω όταν θα έρθει η θεία δίκη. Αλλά δεν θα σου δώσω την ικανοποίηση να με διώξεις... Να φύγεις εσύ... Ουστ!