Ο Χάρης Καρακωνσταντάκης διαγνώστηκε με αυτισμό από μικρή ηλικία. Συχνά η νεροδιαφορετικότητά του αποτέλεσε αφορμή για να γίνει δέκτης άσχημων συμπεριφορών. Μιλώντας στη LiFO εξηγεί τους λόγους για τους οποίους έφυγε στο εξωτερικό για να εργαστεί στον τομέα του Diversity & Inclusion και υπογραμμίζει πως το να είσαι νευροδιαφορετικός, μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και μετανάστης αποτελεί πρόκληση πλέον, ακόμα και μακριά από την Ελλάδα.
«Ζω στο Βερολίνο και εργάζομαι στον τομέα του Diversity & Inclusion. Ένας από τους βασικούς λόγους που με ώθησαν να ασχοληθώ με αυτόν τον τομέα ήταν η απουσία χώρου για άτομα με αυτισμό, ακόμη και σε πολυεθνικές εταιρείες-κολοσσούς. Ήθελα να συμβάλω στη δημιουργία ενός καλύτερου περιβάλλοντος για εμάς.
Διαγνώστηκα με αυτισμό δύο φορές: μία ως παιδί στην Ελλάδα και επίσημα στα 23 μου χρόνια. Ως παιδί, η διάγνωση ήταν ασαφής. Πήγα σε ψυχίατρο, αλλά το μόνο που μου είπαν ήταν ότι “έχει κάτι”. Ίσως αυτό να οφειλόταν στην έλλειψη ενημέρωσης ή σε μια προσπάθεια προστασίας από το κοινωνικό στίγμα. Μεγαλώνοντας στην Ελλάδα ως αυτιστικός, αντιμετώπισα πολλές δυσκολίες. Στο σχολείο άκουγα ότι “είμαι έξυπνος και περίεργος”. Αυτό το σχόλιο το φόρεσα σαν παράσημο, αλλά η καθημερινότητα δεν ήταν εύκολη. Όσο μεγάλωνα, οι προκλήσεις αυξάνονταν. Εμφάνισα τικ για να ηρεμώ, γεγονός που προκάλεσε έντονο bullying. Δεν καταλάβαινα τότε το γιατί, αλλά σήμερα γνωρίζω ότι αυτό ήταν συνέπεια της διαφορετικότητάς μου.
Η απόφαση να φύγω από την Ελλάδα πριν από δέκα χρόνια ήταν μονόδρομος. Οι οικονομικοί λόγοι ήταν σημαντικοί, αλλά και οι εμπειρίες που είχα μεγαλώνοντας με ώθησαν να αναζητήσω κάτι καλύτερο. Δεν ήμουν βέβαιος ότι θα το βρω, αλλά αποφάσισα να το δοκιμάσω.
Ο τομέας του Diversity & Inclusion (D&I) είναι σχετικά νέος. Στόχος του είναι να βοηθά οργανισμούς και εταιρείες να γίνουν πιο συμπεριληπτικοί. Αν και αρχικά ίσως ξεκίνησε ως ένα trend, για μένα προσωπικά, ως αυτιστικό άτομο, μέλος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας και μετανάστη, ο τομέας αυτός είναι ζωτικής σημασίας.
Το όραμά μου για το μέλλον είναι απλό. Θέλω ο σεβασμός να είναι δεδομένος στην κοινωνία και να τους αποδεχόμαστε όλους, με ό,τι διαφορετικό φέρουν. Θέλω μια κοινωνία που συμπεριλαμβάνει κάθε άτομο ως ισότιμο μέλος, χωρίς εξαιρέσεις».
Δημοσιογραφική επιμέλεια: Σωτήρης Βαλάρης
Κάμερα-Μοντάζ: Ιωάννα Σπανού
Ηχογράφηση: LiFO STUDIOS