30.6.2015 | 16:09
Έχω δυο φίλες
Που δεν με έχουν βρίσει ποτέ.Που με αγαπάνε. Που αντέχουν να τους μιλάω για ώρες. Που με αγκαλιάζουν συχνά. Που τους λείπω. Που δεν με κρίνουν. Που με αγαπάνε όπως είμαι. Που με καταλαβαίνουν, που δεν με κάνουν να νιώθω άσχημα. Δεν θα έπρεπε να στεναχωριέμαι τώρα, έχω και τη μαμά μου που μ΄αγαπάει, έχω και την αδερφή μου που μ΄αγαπά κι ας με βρίσκει ανυπόφορη, έχω και το σκυλάκι μου που και το μεγαλύτερο κάθαρμα να είμαι τελικά χαίρεται που με βλέπει. Είμαι πολύ τυχερή, πολύ τυχερή που μ' αγαπάνε απλά επειδή υπάρχω και δεν ξέρω αν το αξίζω. Τις αγαπώ κι εγώ πολύ, κι ας χάνομαι που και που. Τις αγαπώ πολύ. Πάρα πολύ. Δεν μπορώ άλλο λοιπόν να τις στεναχωρώ. Θέλω απλά να εξαφανιστώ.
