ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στις ωοθήκες. Το διέγνωσε γιατρός πριν 4 μήνες (3 εκ. )και τωρα πήγα στον καλύτερο κ είπε 4εκ. Θα κάνω λαπαροσκοπηση. Φοβάμαι όσο δεν πάει. Είναι ρουτίνα όμως κλπ. . Παρακολουθουμαι από γιατρό όλα οκ.Διαβάζω εδώ κι εκεί διάφορα. Ψυχωσωματικα προκλήθηκε λένε από φόβο. Από το αίσθημα του φόβου. Ή όταν χάνεις κάποιον από τη ζωή σου. Χώρισα πολύ επώδυνα από έναν άνθρωπο π αγαπούσα πολύ. Και με αγαπούσε αλλά η ανάγκη του για σάρκα μπήκε πάνω απ'όλα. Έκανα σχέση με έναν εξίσου υπέροχο άνθρωπο αλλά ανώριμο *μικρή ηλικία*και με ψυχή τοσο ευαισθητη που οι άμυνες που είχε δεν έχουν προηγούμενο. Μέχρι και πριν 1 ώρα που σας γράφω με χωρίζει ανά δύο μέρες και με θέλει πίσω στο 9 ωρο. Φοβόμουν επί 1χροΝο να μιλήσω. Φοβάμαι να ζήσω γενικά. Φοβάμαι να φύγω φοβάμαι να μείνω. Φοβάμαι ότι κάνω λάθος επιλογές. Από οικογένεια δεν άκουσα ένα σσγαπαωωωω πότε. Ποτέ. Ποτέ ρε παιδια. Ούτε μία φορά. Είμαι 29. Σπούδασα σκιστηκα να ικανοποιήσω όποιον βρισκόταν στο δρόμο μου. Αυτό μου το δίδαξε η μάνα μου καλά. Το καλοκαίρι αυτό είχα σκοπό να φύγω. Για παράδεισο πλευρά. Ευχήθηκα στον θεό να με πάρει. (Αν υπάρχει και καλα). Μετά νιωνα ξανά. Μέρα ευχήθηκα για αρρώστια (αν κ ηξερα έχω αυτό το μικρό ).Τώρα θέλω να ζήσω. Πολύ και δυνατά. Να μη χασω στιγμή. Απλά βλέπω την αρρώστια σαν τιμωρία. Φοβάμαι μη γίνει κάτι κακο.Και αν γίνει ότι δεν θα έχω αναπνεύσει.Τη μυρωδιά έχει άραγε η ελευθερία;