ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Καλησπέρα, νιώθω την ανάγκη να μιλήσω για κάτι που με έχει πληγώσει πολύ. θέλω πολύ να ακούσω την γνώμη σας. Είμαι 15 χρονών. Όταν πήγαινα 3η δημοτικού ήρθε στο σχολείο με μεταγραφή από ιδιωτικό σχολείο ένα κοριτσάκι. Ήταν άσχημο και χοντρούλι και κανένας δεν την ήθελε στην παρέα του. Όταν την πρωτοείδα ξεχώρισε στα μάτια μου. Αυτή ήταν η Ελένη! Την έβαλα στην παρέα μου και ήμουν πάντα μαζί της. Έκανε party γενεθλίων και καλούσε μόνο εμένα. Αυτή η σχέση που είχε αναπτυχθεί μεταξύ μας με το πέρασμα των χρόνων γινόταν όλο και πιο δυνατή. Στην έκτη δημοτικού κατασταλάξαμε στο ότι εμείς οι δύο είμαστε κολλητές και η μία για την άλλη. Ήμασταν κάθε μέρα μαζί. Την βοήθησα στο να αναπτύξει την προσωπικότητά της, το είχε πολύ ανάγκη και το ήθελε! Προσπάθησε και έχασε όλα τα περιττά κιλά, της γνώρισα όλους τους φίλους μου, ακόμα και γνωστούς. Έφτασε σε σημείο να την βλέπω και να μην την γνωρίζω. Ήμουν τόσο υπερήφανη για αυτή. Είχε θέληση για να αλλάξει τόσο. Μόνο με την βοήθεια μου δεν γίνεται τίποτα αν δεν το ήθελε και η ίδια.Το Ελενάκι έγινε μια όμορφη κοπελίτσα και σιγά σιγά γνώριζε και κόσμο. Στην έκτη δημοτικού εγώ άλλαξα σχολείο γιατί χώρισαν οι γονείς μου και πήγα να μείνω με την μαμά έξω από την πόλη. Παρόλο την απόσταση η φιλία δεν χάθηκε αλλά αναστήθηκε! Όταν πήγε στο γυμνάσιο την έβλεπα όλο και να αλλάζει. Γνώρισε παιδιά, έκανε παρέες, φλερτ κλπ. Εγώ όμως ήμουν η σταθερή της αξία και αυτή το ίδιο για εμένα. Δεν ήμασταν μαζί στο σχολείο, αλλά κάναμε τα αδύνατα δυνατά για να βρισκόμαστε καθημερινές και σ/β/κ έμενα σπίτι της. Αυτό γινόταν συνέχεια. Είχε γίνει η αδερφή που ποτέ δεν είχα ούτε ούτε η Ελένη. Κολλητές, αυτοκόλλητες. Παντού μαζί. Λέγαμε τα πάντα. Περνάγαμε τα πάντα μαζί. Ήταν κάτι όμορφο αυτό που είχαμε γιατί νοιαζόμασταν πραγματικά η μία την άλλη. Όλοι μας έβλεπαν και χαιρόντουσαν. Να μην τα πολυλογώ, όταν η Ελένη πήγε δευτέρα γυμνασίου άλλαξε ακόμα περισσότερο. Όχι προς το καλύτερο. Εγώ δεν μπορούσα να είμαι μαζί της στο σχολείο και να την ελέγχω. Άρα έπρεπε μόνη της να προσέχει τον ευατό της. Έμπλεξε με παρέες, άρχισε το τσιγάρο συστηματικά , άρχισε να βγαίνει έντονα και να κάνει κοπάνες σε σημείο που παραλίγο να μείνει, αντιμίλαγε με άσχημο τρόπο στους καθηγητές, ντυνόταν προκλητικά, βαφόταν στα πουτανάκι κλπ. Της μίλαγα κάθε μέρα, την συμβούλευα με όμορφο τρόπο για να μην γίνομαι καταπιεστική, μίλαγα με την μαμά της, με την κοπέλα που έκανε ιδιαίτερα ώστε να την συμβουλέψουν και οι ίδιες. Η Ελένη δεν άλλαζε, αντιθέτως όδευε προς την καταστροφή της. Έφτασε σε σημείο να βγάζει 14 στο σχολείο και να παίρνουν τηλέφωνο την μαμά της ή να την καλούν στο σχολείο. Όλο αυτό το διάστημα ήμασταν αχώριστες. Πίστευα πως με είχε ανάγκη όσο ποτέ και ας μην μου το έλεγε. Έβλεπα ότι δεν βάδιζε στο σωστό δρόμο και έπρεπε να της αλλάξω πορεία. Τέλος Μαϊου μας βρήκε παγωμένες. Είχα καταλάβει πως κάτι τρέχει αλλά δεν ήξερα τι. Η Ελένη άλλος άνθρωπος. Δεν μπορούσα να την αλλάξω ούτε με το καλό, ούτε με φωνές κ εκβιασμούς. Δοκίμασα κάθε τρόπο. Όμορφο και καλό. Άσχημο και κακό, αλλά τίποτα! Με έπιαναν πολλά παιδιά καθημερινά και μου έλεγαν να ξεκόψω μαζί της γιατί θα μου βγάλουν όνομα στην πόλη και δεν είμαι τέτοια ώστε να με αποκαλούν πουτανάκι. Δεν μπορούσα να τους καταλάβω ή μάλλον έκανα πως δεν τους καταλαβαίνω γιατί δεν ήθελα να αποδεχτώ πως έγινε έτσι η Ελένη. Μαθαίνω αρχές Ιουνίου πως την είχαν δαχτυλώσει 4 αγόρια μεταξύ των οποίων οι δύο ήταν πρώην μου και αυτό που είχε γίνει μεταξύ τους έγινε κατά την διάρκεια που ήμουν με αυτά τα αγόρια. Δεύτερο σοκ. Μαθαίνω πως έκανε μαύρο και πως κάνει παρέα στο σχολείο με παιδιά τα οποία κορόιδευε και δεν ήθελε να καταντήσει σαν αυτούς. Πάγωσα μέσα μου...Δεν την άφησα όμως. Της μίλησα και την άφησα 2-3 μέρες να δω πως θα δράσει. Δεν άλλαξε. Τότε ήταν η τελειωτική μας. Ένας μεγάλος τσακωμός και χωρισμός ...Καταβάθος την λυπάμαι και την αγαπώ γιατί περάσαμε τόσα και τόσα, αλλά γνωρίζω πως αυτή η κοπέλα μετά την αλλαγή της δεν ήταν καλό παράδειγμα για εμένα και πως μόνο καλό δεν θα μου έκανε. Δεν θεωρώ υπεύθυνο τον εαυτός μου που έγινε έτσι. Αντιθέτως ήμουν η μόνη λογική φίλη της και μου το είχε αναγνωρίσει και η μαμά της καθώς ήμουν η μόνη κοπέλα μου ήθελε να κάνει παρέα η Ελένη και να κοιμάμαι συνέχεια σπίτι τους. Με είχε σαν παιδί της, ειλικρινά! Ότι ήθελα ήταν εκεί η μαμά της. Τέλος πάντων ήταν επιλογή της Ελένης να γίνει έτσι. Εγώ την βοήθησα στο να γνωρίσει μερικά παιδιά ώστε να βγει στην κοινωνία και να αναπτύξει την προσωπικότητά της. Από εκεί και πέρα ήταν επιλογή της με τι είδους ανθρώπους θέλει να συναναστρέφεται και τι όνομα θέλει να βγάλει στην κοινωνία. Δεν μετάνιωσα στιγμή που διέκοψα κάθε είδους σχέσεις μαζί της γιατί όπως σας είπα μόνο καλό δεν μου έκανε. Αργά ή γρήγορα θα επηρεαζόμουν και εγώ. Αυτά από εμένα. Θέλω την γνώμη σας. Ευχαριστώ!