ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μενω σε κωμόπολη. Πριν λιγο καιρο μετακόμισε ενα ζευγαρι σε ενα διπλανο σπιτι και ειχαν 3 γατακια τα οποια η γυναικα λάτρευε και επειδη ερχονταν και στη δικη μου αυλη τα φροντιζα πολύ. Ηταν υπεροχα. Ειχα δεθει σε ανησυχητικό επιπεδο. Τα δυο γατακια ηταν αδελφια, ενα θηλυκό και ενα αρσενικο. Το θηλυκό ηταν πανέμορφο και η μεγακη μου αδυναμία. Το αρσενικο και αυτο πολυ γλυκο. Και ενα τριτο γατακι πολυ απομακρο. Η γυναικα οπως σας ειπα τα αγαπουσε πολύ και τα φροντιζε. Το ζευγαρι μετακόμισε. Η γυναικα διαλεξε να παρει μαζι της μονο το " ομορφο" θηλυκο γατάκι. Στην αρχη υπεθεσα οτι θα γυρισει, καθως ηταν σε διαδικασια μετακομισης, να το παρει. Το γατακι νοιωθω οτι ειναι αδύναμο. Νοιωθω τα ματακια του να μου λένε γιατι με αφησαν εμενα; εχει αδυνατίσει...Γυρναω απο το σχολείο και μου νιαουρίζει σαν να με παρακαλάει για κάτι... δεν ξερω τι να πω... με χαλαει πολυ αυτη η κατασταση ...δυο γατακια που παιζαν μαζι οκη μερα και γω τα λάτρευα ξαφνικα χωριστηκαν. Το ενα πηγε στην σπιταρονα και το αλλο το αφησαν. Αδικια. Ναι το ξερω υπαρχουν και πιο σοβαρα προβληματα... εμενα ομως αυτο με αγγιξε και το λυπαμαι τοσο πολυ...νοιωθει μο ο το καημένο. ...χανει την ενεργεια του σιγα σιγα...Δεν μπορω να φο υιοθετήσω. Εχει τροφή και γενικα οι γείτονες ειναι φιλοζωοι. Αδικια ρε φιλε...μου χει φαει το μυαλο εδω και μερες... η ψυχουλα...