2.11.2011 | 17:35
Ειμαι
παντρεμένος αρκετα χρονια.Η γυναικα μου ειναι πολυ καλος ανθρωπος,γλυκια και με κατανοηση.Ειναι αυτο που λεμε ανωτερος ανθρωπος και την θαυμαζω γιαυτο.Το προβλημα ειναι δικο μου...γνωριζω γυναικες απο το διδυκτιο και βγαινω μαζι τους χωρις δευτερη σκεψη.Γυναικες που μεσα σε ενα- δυο μηνες το περισσοτερο, καταλαβαινω οτι δεν αξίζουν μια μπροστα στην γυναικα μου.Οχι εμφανισιακα,εμφανιση ισως καποιες εχουν καλυτερη απο την γυναικα μου,αλλα για την εσωτερικη της ομορφια,για την καρδουλα της.Και ενω ξερω ποσο ασκοπο ειναι αυτο που κανω και τον μονο που καταφερνω ειναι να πληγωνω τον ανθρωπο μου,εγω παλι το κανω.Το εκανε και ο πατερας μου...και ο παππους μου και παει λεγοντας.Ειναι στο dna μου γραμμενο αλλα θελω να το σβησω.Ειχα μισος για τον πατερα μου που κερατωνε την μανα μου,και αυτη εκλαιγε.Μεγαλο μισος...και τωρα κανω οτι εκανε και αυτος.Σκατα!