4.5.2019 | 11:42
Eίμαι εκνευρισμένη με τον εαυτό μου.
Δεν ξέρω αν είμαι η μόνη, αλλά όταν αποφασίζω να κάνω κάτι και εν τέλει λόγω οκνηρίας το αναβάλλω για ώρες με νευριάζω απίστευτα. Σε όλες τις διακοπές είχα βάλει σαν στόχο να ξυπνάω αρκετά νωρίς για να διαβάζω και τελικά αν και όντως διάβασα σχεδόν όλες τις μέρες καθυστερούσα αρκετά να αρχίσω. Θέλω να κάνω πολλά πάρα πολλά πράγματα και η τυχόν αναβλητικότητα είναι ο μεγαλύτερος εχθρός μου. Θέλω να βγάλω την σχολή μου στα 4 χρόνια, θέλω να καταφέρω να πάρω υποτροφία για μεταπτυχιακό, θέλω να έχω πιο πολύ χρόνο για την σχέση μου και τους φίλους μου, θέλω να ξεκινήσω τρέξιμο και να ζωγραφίζω πιο πολύ. Το να πω ότι είναι πολλά και δύσκολα και λοιπές δικαιολογίες μου φαίνεται ηλίθιο ειδικά όταν μερικές μέρες περνάνε ώρες που δεν κάνω τίποτα χρήσιμο. Τα μόνα που τελικά προλαβαίνω να κάνω αποτελεσματικά είναι να διαβάσω και να είμαι με τον φίλο μου και αυτά πολλές φορές συνδυαστικά η τρέχοντας σαν τρελή. Οκ ομολογώ ότι έχω διορθώσει πολύ το θέμα με την αναβλητικότητα αλλά θα ήθελα να απαλλαγώ πλήρως από αυτήν αν είναι δυνατόν. Νιώθω τον χρόνο να περνάει τόσο γρήγορα και νιώθω να μεγαλώνω τόσο γρήγορα και θέλω να εκμεταλλευτώ κάθε δευτερόλεπτο.
0