18.3.2015 | 23:09
Ειμαι η κοπελα της εξομολογησης..
http://www.lifo.gr/confessions/view/171148Και ξερετε κατι, τελικα καταφερα να αγαπησω τον εαυτο μου οπως ειναι. Μετα απο 20 χρονια που μισουσα πολλα πραγματα πανω μου, συνειδητοποιησα οτι αυτα ειναι που με κανουν μοναδικη. Μπορει να μην εχω ομορφο δερμα, και να μην αποκτησω ποτε, ουτε να καταφερω να κανω τα μπουτια μου να μην ενωνονται οσο αδυνατη και αν ειμαι. Και μπορει να μη μου αρεσει ποτε η μυτη μου, ουτε το οτι εχω μυωπια και ταλαιπωρουμαι με φακους επαφης. Η το οτι σε μερικα χρονια θα εχω προβλημα με το θυρεοειδη μου και θα χρειαζεται να παιρνω φαρμακα για ολη μου τη ζωη, η που εχω πολυκυστικες ωοθηκες και δε θα καταφερω ποτε να απαλλαγω απο αυτες και ολα τα ανεπιθυμητα συμπτωματα τους. Αλλα ξερετε τι, συνειδητοποιησα οτι τιποτα απο αυτα δε πρεπει να με κανει να νιωθω οτι δεν ειμαι αρκετη, οπως παλιοτερα. Και ευχομαι να μη το ξανανιωσω ποτε.Γιατι εχω οικογενεια, και φιλους, και το αλλο μου μισο διπλα μου, και ολοι τους με αγαπανε και με αποδεχονται γι'αυτο που ειμαι. Και σταματησα να αμφισβητω τον φιλο μου οταν μου λεει οτι ειμαι το πιο ομορφο κοριτσι στον κοσμο, γιατι ολοι ξερουν οτι δεν ειμαι, αλλα στα ματια του ειμαι, και αυτο μου ειναι υπεραρκετο. Και πηγαινω στη σχολη μου και μου αρεσει, και παιζω μουσικη, και μου αρεσει να βοηθαω τους ανθρωπους και να παιζω με ολα τα σκυλακια που βλεπω στο δρομο, και να μαγειρευω στους φιλους μου, και να γελαμε μεχρι να δακρυσουμε, και να φτιαχνω δωρακια σε ολους, και να περπαταω στη βροχη, και να ταξιδευω, και να κλαιω απο συγκινηση οταν ο φιλος μου μου γραφει γραμματα, και και και..Ειμαι η Λενα και ειμαι αρκετη. Καληνυχτα σας και να προσεχετε :)(ΥΓ: Συνεχιζω να μπαινω εδω και να σας γραφω θετικα σχολια)