Αυτό είναι το νόημα και της ζωής δεν ήρθαμε να ζήσουμε για πάντα. Γλεντα και γέλα ζήσε την κάθε στιγμή σαν να ναι τελευταία.
15.8.2016 | 01:49
Ειμαι ο μονος?
Δεν μπορω να αποχωριζομαι με τιποτα δικους μου ανθρωπους.Αναπολω τις στιγμες ξανα και ξανα που τους ειχα κοντα μου και περνουσαμε ωραιες στιγμες.Αλλα ο χρονος περναει-δεν ρωταει κανεναν- και ολα αλλαζουν.Μεγαλωνουμε,σπουδαζουμε,φευγουμε.Ο καθενας μας ακολουθει το μονοπατι του.Δεν μπορω ομως να συγχρονιστω με τιποτα με αυτους τους ταχυτατους ρυθμους της ζωης.Ειμαι φοιτητης και πλεον νιωθω πως δεν μπορω να δεθω με ανθρωπους οπως πρωτα.Υπαρχει αυτος ο φοβος ισως του αποχωρισμου στο μελλον.
2
