ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ανεκαθεν ειχα μια συμπαθεια προς τον παππου μου.Ισως γιατι οι γονεις μου ηταν ουσιαστικα αποντες και σε μεγαλο βαθμο ειχε αναλαβει την ανατροφη μου.Ισως τον συμπονουσα,επειδη τα παιδια του δεν του φερονταν με τον καλυτερο τροπο.Ισως επειδη τον θεωρουσα πιο λογικο και αξιο απο τους υπολοιπους.Ισως,απλα και μονο,επειδη ηταν ο παππους μου.Το θεμα ειναι οτι αυτη η υπερβολικη συμπαθεια με εκανε να τον αντιγραφω σε μεγαλο βαθμο.Μου αρεσε να μιλαω και να συμπεριφερομαι οπως αυτος.Μου αρεσε να φοραω κολωνια λεμονι,τρυπητες φανελλες και καφε λαστιχενιες σαγιοναρες οπως αυτος.Φυσικα οι γονεις μου ουρλιαζαν(και ουρλιαζουν) για αυτα,περιπου σαν να ειμαι προβληματικος.Αλλα τι ξερουν αυτοι.Θα μου αρεσε να ντυνομαι και σαν αυτον,αλλα οι εποχες εχουν αλλαξει και μαλλον ολοι θα με αντιμετωπιζουν σαν εξωγηινο.Αν και εχω κρατησει κανα δυο κουστουμια,για καποια περισταση που το σηκωνει.Θα μου αρεσε να ζω σε ενα σπιτι σαν του παππου μου.Μου αρεσε αυτο το σπιτι.Τα επιπλα,το δωματιο του.Κριμα που οι δικοι μου τα ξεπατωσαν ολα για να το κανουν(και καλα)μοντερνο.Κριμα που δεν μπορουσα να ειμαι εκει,οταν πεταξαν ολα τα προσωπικα του αντικειμενα.Που να ξερα πως θα φανουν τοσο αμνημονες και αγνωμονες.Τουλαχιστον μπορεσα να κρατησω το αμαξι του.Μου αρεσει καμια φορα να βγαινουμε βολτα τις μεγαλες ωρες,εγω και το Καντετ,να βαζω στο ραδιο παλια τραγουδακια και να θυμαμαι εκεινη την εποχη που τα ακουγα μαζι με τον παππου.Εκεινο που με απασχολει καμμια φορα ομως,ειναι το οτι,εαν ο παππους μου ηταν τοσο καλος και εβγαλε τετοια παιδια οπως οι γονεις μου..αραγε τι γονιος θα γινω εγω και τι παιδια θα βγαλω;Αν κανω οικογενεια δηλαδη..Και δεν ξερω,μηπως τελικα κατα βασιν αυτο ειναι το βασικο προβλημα της σημερινης κοινωνιας.Μηπως οι γονεις εδωσαν τα παντα στα παιδια τους,οπως ο παππους μου,και τελικα τα εκαναν αχρηστα και ανικανα,οπως ειναι οι γονεις μου..