ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εχω σχεση μ εναν αντρα, ο οποιος ειναι 5 χρονια μικροτερος μου. Γενικα ειναι πολυ ωριμος κ κατασταλλαγμενος. Ειχαμε βρεθει σε κοινη παρεα, ωσπου μου ζητησε να βγουμε κ εν τελει μου ειπε οτι θελει να ειμαστε μαζι. Του μιλησα ανοιχτα για την διαφορα ηλικιας κ για το γεγονος οτι δεν θα υπαρχει χρονος να βρισκομαστε λογω της δουλειας του κ μου ελεγε διαρκως πως αυτο που θελει ειναι μονο να ειμαστε μαζι. Οταν βρισκομαστε περναμε πολυ ωραια, συζηταμε, γελαμε κ μπορω να πω οτι οι αποψεις μας ταυτιζονται σε πολλα θεματα. Απο την αρχη μου ξεκαθαρισε πως δεν του αρεσει να στελνει μνμ κ να μιλαει με τις ωρες στο τηλ, με αποτελεσμα καποιες φορες να μιλαμε μονο 20 λεπτα την ημερα ή κ καθολου κ να βρισκομαστε 2 φορες την εβδομαδα.Νιωθω οτι δεν μου φτανει ο χρονος που μου αφιερωνει. Θεωρω οτι ειναι απολυτα φυσιολογικο να επικοινωνεις κ να βρισκεσαι με τον αντρα που αγαπας. Κ αυτος μου λεει πως θελει να βρισκομαστε πιο πολυ αλλα δεν μπορει.Ο μονος λογος που τσακωνομαστε ειναι η μη συχνη επικοινωνια. Κ οταν γινεται αυτο, καταλαβαινω οτι νευριαζει αλλα δεν μιλαει γιατι εχει παραδεχτει πως εχω δικιο. Αν κ ειναι πολυ εσωστρεφης, τον τελευταιο καιρο μου εχει πει οτι δεν θελει να με πληγωσει, οτι φοβαται μην με χασει κ πως θελει να ειμαστε για παντα μαζι γιατι ειμαι οτι καλυτερο του εχει συμβει.Πιστευετε οτι ειμαι υπερβολικη; Πως να αντιμετωπισω αυτη την κατασταση;