ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

μια ζωή δεν φτάνει να διαβάσω όλα τα βιβλία που επιθυμώ. Ένα διαγράφω, δέκα προσθέτονται στη λίστα που μόνο να μεγαλώνει ξέρει.Κι αυτό με τρομάζει, φοβάμαι πολύ: Φοβάμαι ότι αυτό το ταξίδι θα τελειώσει απότομα, χωρίς προειδοποίηση, χωρίς ένα σημάδι, ενώ το νόημα που ψάχνω θα είναι μόλις στην επόμενη φράση, στην επόμενη γραμμή στο βιβλίο που με περιμένει στο τραπέζι με μια τσακισμένη σελίδα. Και εγώ δεν θα έχω προλάβει.Θυμάμαι πάντα να ψάχνω κάτι στον ορίζοντα. Θυμάμαι κάποιες φορές -για μια στιγμή μονάχα- να το μυρίζω, να το γεύομαι, όμως μόνο για λίγο. Πριν προλάβω να το αναγνωρίσω ή να το βάλω σε λέξεις, είχε ξεγλιστρήσει.Αυτή τη θύμηση κυνηγώ ακόμα, αυτή τη θύμηση ψάχνω τόσα χρόνια, αυτή θέλω να διηγηθώ.Αλλά πώς να αφηγηθείς κάτι που δεν θυμάσαι?