Ειναι ενα ευαισθητο θεμα της κακοποιησης αυτο που εθιξες των γυναικων ναι, των παιδιων θυματα σε κακοποιητικους γαμους/σχεσεις και των ανδρων φυσικα που κακοποιουνται απο τις γυναικες τους. Οι γονεις μπορει να κακοποιουνται και απο τα ιδια τα παιδια τους, ξερω περιπτωσεις γονιων ηλικιωμενων μεν που περνανε ασχημα με λεκτικη και σωματικη βια επειδη τα παιδια υποχρεωθηκαν /εξαναγκαστηκαν να τους κοιταξουν. Δεν ειναι μονο τα παιδια αμοιρα ευθυνων. Ο καθενας εχει τις ευθυνες του. Και ως γονιος και ως συζυγος/συντροφος και ως παιδι.
Το γιατι μενει κανεις σε ενα τετοιο περιβαλλον ή γιατι φερεται ετσι ενω θα περιμενε κανεις να φερθει διαφορετικα, θα πρεπει να το βλεπουμε ξεχωριστα σε καθε περιπτωση. Ξεχωριστα γιατι αλλες οι συνθηκες αλλα τα προσωπα, δεν αντιδρουν ολοι το ιδιο δεν συμπεριφερονται το ιδιο. Για ολους αυτους τους λογους λοιπον.
Στην περιπτωση της κακοποιητικης συμπεριφορας γυναικα προς ανδρα, ενας ανδρας δυσκολα το παραδεχεται στον εαυτο του ποσο μαλλον σε εναν τριτο σε εναν ειδικο. Οτι ειναι θυμα κακοποιητικης συμπεριφορας. Γιατι γενιες ανδρων γαλουχηθηκαν με το προνομιο να ειναι ισχυρες να πει τι λοιπον? Οτι επεσε θυμα? Αυτοματα εσωτερικα χανει και την υπερηφανεια του και τον ανδρισμο του γιαυτο και πολλοι δεν μιλανε ανοιχτα.
Αλλοι γιατι φοβουνται. Αλλοι γιατι δεν εχουν ενα ερεισμα να φυγουν και να αντιδρασουν αναλογα.
Θελω να πω ειναι πολλοι οι λογοι και οι συμπεριφορες δεν τελειωνει σε μια και μονη αιτιολογηση.
Ειναι και να δουν και τα ιδια τα λαθη τους αν θες τις λαθος συμπεριφορες τους οποτε αν τα παραβλεπουν ολα αυτα, μετα πως θα φυγουν οταν κατι δεν ειναι κακοποιητικο για εκεινους?
6.8.2021 | 22:21
Έλεος ρε
Έχουμε δει να δικαιολογούν μεγάλες γυναίκες που μένουν σε κακοποιητικές σχέσεις και ας είναι οι ίδιες οικονομικά πιο ισχυρές από τους άντρες τους. Ακόμη και όταν οι γονείς τους έχουν πεθάνει ακόμη και αν ζούνε και τις υποστηρίζουν για να χωρίσουν, δεν έχει σημασία. Είναι κρίμα είναι θύματα και χρειάζονται την κατανόησή μας. Ακόμη και αν ζούνε στην Αθήνα και πολλές φίλες και γνωστές έχουν χωρίσει λέμε ότι έτσι έμαθαν. Έχουμε δει να δικαιολογούνε άντρες που σηκώνουν χέρι στις γυναίκες τους λέγοντας ότι φταίει η ανεργία η κρίση και ο καύσωνας. Οι μόνοι που δεν αξίζουν συμπόνια είναι τα παιδιά τέτοιων ανθρώπων.Αυτά πρέπει να παριστάνουν τους σωματοφύλακες και είναι κατάπτυστη η συμπερφιρά τους αν δεν σώσουν τον γονέα που κακοποιείται. Είναι υπεύθυνα για την ασφάλειά του ενώ τα ίδια δεν τα προστάτεψε ποτέ κανείς από τις εικόνες βιας.Δεν οφείλουν οι γονείς να δημιουργήσουν ένα ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά, αλλά τα παιδιά για τους γονείς τους. Τα έχω ακούσει κι εγώ, τα έχουν ακούσει και άλλοι που μεγάλωσαν σαν κι εμένα. Για εμάς δεν ισχύει το "έτσι μάθαμε", και ας μάθαμε έτσι. Η μάνα ενός φίλου τρώει ξύλο από έναν τραμπούκο για τον οποίο εγκατέλειψε τον άντρα της. Ο φίλος ήταν 12 και ακόμη στα 33 τρέχει στους ψυχολόγους για να ξεπεράσει όσα έζησε παρόλο που στα 13 μίλησε στον πατέρα του και σώθηκε τον πήρε να μείνουν μαζί. Η μάνα του είναι ακόμη με τον τραμπούκο και πολλές φορές τον έχουν ρωτήσει γιατί δεν έμπαινε στη μέση και ότι η μάνα του μεγάλωσε πιστεύοντας ότι πρέπει να τα ανέχεται όλα από έναν άντρα. Αν μεγάλωσε έτσι, γιατί χώρισε για έναν γκόμενο; Έτσι τη μάθανε, να χωρίσει τον άντρα της για τον γκόμενο; Ακούμε άπειρες και απίστευτες μαλακίες και όλες καταλήγουν στο ότι φταίμε τα παιδιά που δεν καταγγείλαμε και ας μην ήθελε ο κακοποιημένος γονέας ούτε να καταγγείλει ούτε να χωρίσει. Φυσικά είχε γραμμένα τα παιδιά εκεί που δεν πιάνει μελάνι όπως και ο γονέας που κακοποιούσε. Στη δική μου περίπτωση η μητέρα μου κακοποιούσε τον πατέρα μου. Δεν τον χτυπούσε συχνά ίσως φοβόταν μήπως καμιά φορά αντιδράσει, είναι πολύ πιο ψηλός και σωματικά πιο δυνατός από εκείνη. Τον κακοποιούσε όμως ψυχολογικά και μαζί με αυτόν και εμάς τα παιδιά που μεγαλώσαμε σε ένα περιβάλλον με εμετικές συμπεριφορές. Γιατί δεν έσωσα τον πατέρα μου από τα χέρια της; Ίσως γιατί πίστευα ότι εμένα έπρεπε να σώσει εκείνος από μια μοχθηρή μητέρα, εφόσον υποτίθεται ότι αυτός ήταν φυσιολογικός. Ίσως γιατί ήθελα να ζήσω μακριά από τους ανθρώπους που μου ρήμαξαν τη ζωή και δεν μου πρόσφεραν ποτέ ασφάλεια και αγάπη. Δεν πίστευα ότι έχω υποχρέωση να σώσω κανέναν από τους γονείς μου και να γίνω εγώ ο μεγάλος, δεν ήμουν. ΑΥΤΟΙ ήταν ενήλικες και υπεύθυνοι για τις πράξεις τους. Υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να κακοποιούν, υπάρχουν άνθρωποι που επιλέγουν να κακοποιηθούν και να γίνουν γονείς ενώ είναι απολύτως ακατάλληλοι και επικίνδυνοι σε αυτό τον ρόλο.Δεν ξέρω τι σκατά έχει ο καθένας στο κεφάλι του και στην ψυχή του και δεν είμαι ψυχίατρος για να βρω τις άκρες. Αγανακτώ για την άδικη αντιμετώπιση που έχουμε εμείς τα πραγματικά θύματα που δεν μας ρωτάει κανείς αν τη θέλαμε τέτοια ζωή και από πάνω μας κατηγορούν που δεν μπήκαμε στη μέση να κάνουμε τους διαιτητές σε δυο άρρωστους και ανεύθυνους. Κανείς δεν λογαριάζει τα παιδιά όλη την κατανόηση τη δέχονται οι μητέρες κανείς δεν ξερνάει που κάνανε παιδιά με αλήτες και τραμπούκους.Για την αντίθετη περίπτωση δεν μιλάει κανείς, είναι ταμπού και θα παραμείνει αλλά πολύ θα ήθελα να ξέρω τι μαλακίες θα έλεγε ο κόσμος για τους άντρες που κακοποιούνται από τις γυναίκες τους και κάνουν αβέρτα παιδιά μαζί τους.
1
