Δεν είναι άρρωστη, μόνο μαύρη είναι…

Δεν είναι άρρωστη, μόνο μαύρη είναι…᾽᾽ Facebook Twitter
Δεν είναι μόνο οι χρυσαυγίτες, οι Κασιδιάρηδες και οι ομοϊδεάτες τους που εδώ και χρόνια κυνηγούν τους ξένους. Ο ρατσισμός ενυπάρχει σε μεγάλο βαθμό στην ελληνική κοινωνία ακόμα και σε ανθρώπους που δεν το φαντάζεσαι.
0

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΣ ήδη έχει πεθάνει, όμως αποφεύγει να χρησιμοποιήσει αόριστο χρόνο. Κανένας δεν χρησιμοποιεί αόριστο χρόνο όταν χάνει το παιδί του. Τέτοιες απώλειες δεν είναι αποδεκτές. Εκείνο το πρωινό, η μετανάστρια από τη Νιγηρία έλεγε στις τηλεοπτικές κάμερες πως αν το δυόμισι χρονών κοριτσάκι της ήταν λευκό, θα το πρόσεχαν και τώρα θα ζούσε. Δεν είχε πρόβλημα υγείας, αλλά πέθανε.

Ιδέα δεν έχω αν έχει δίκιο, δεν αρκούν οι καλές προθέσεις για τους κατατρεγμένους που αναζητούν καλύτερη ζωή για να διαμορφώσει κανείς άποψη. Όμως άποψη είχε η πρόεδρος του ιδρύματος Άγιος Στυλιανός όπου ζούσε το παιδί. Και αυτή η άποψη έλεγε πως «το παιδί είχε ανάγκη από ιατρική επέμβαση, αλλά στο ίδρυμα δεν υπάρχει παρά μία παιδίατρος και όχι άλλοι γιατροί ή νοσηλευτές». Είπε ακόμα ότι είναι πάρα πολλά τα «λάθη που γίνονται εκεί μέσα και συνεχίζονται από διοίκηση σε διοίκηση». Όλα αυτά τα έλεγε η διευθύντρια του ιδρύματος.

Ο ρατσισμός φαίνεται παντού. Στις λοξές, καχύποπτες ματιές που ρίχνουμε στους ξένους που περνάνε δίπλα μας, στον ξυλοδαρμό μέσα σε τρένο επειδή κάποιος κοίταξε μια κοπέλα.

Όπως συνηθίζεται, έναν θάνατο που προκαλεί μια μικρή φασαρία και σηκώνει λίγη περισσότερη σκόνη επειδή το ανέφεραν και κάποια κανάλια τον ακολουθούν οι γνωστές διαδικασίες που σ’ αυτήν τη χώρα δεν οδηγούν απαραίτητα στην αλήθεια. Δίνεται αμέσως μια εντολή από έναν υπουργό για τη διερεύνηση της υπόθεσης σε βάθος (sic), διατάζεται μια επείγουσα προκαταρκτική εξέταση από έναν εισαγγελέα για το τι συνέβη στο ίδρυμα και το νοσοκομείο όπου είχε μεταφερθεί το παιδί την προηγουμένη του θανάτου του και ξεκινάει και μια τρίτη έρευνα από τη διοίκηση του νοσοκομείου για να διαπιστώσει τι συνέβη όταν το παιδί μεταφέρθηκε εκεί.

Σε όσους τα άκουσαν όλα αυτά δημιουργήθηκε η εντύπωση πως κάτι ουσιαστικό θα γίνει, η ώρα που θα μάθουμε τι ακριβώς έγινε πλησιάζει, οι υπεύθυνοι θα τιμωρηθούν. Δεν συμβαίνει συχνά αυτό. Είναι γνωστό.

Η Τζένιφερ Ομόντια, η μητέρα από τη Νιγηρία που για τα κανάλια δεν είχε όνομα, την ημέρα της απώλειας έδειχνε πολύ απελπισμένη αλλά και έντονη επιμονή. Έκλαιγε και μαζί έβγαζε μεγάλη οργή. Έλεγε ότι «δεν τους νοιάζει η ζωή των μαύρων». Αναφερόταν στις συγκροτημένες δομές όπου φιλοξενήθηκε το παιδί της, σε ένα δημοτικό ίδρυμα και σε ένα δημόσιο νοσοκομείο.

Μια δεύτερη ανάγνωση θα έλεγε πως θα μπορούσε να αναφερόταν και στην ίδια την κοινωνία και αυτή η ανάγνωση είναι εύκολο να γίνει αποδεκτή. Δεν είναι μόνο η απόγνωση και απελπισία που έκανε την Ομόντια να βλέπει ρατσισμό πίσω από την απώλεια του παιδιού της. Είναι και η πραγματικότητα που έρχεται να την επιβεβαιώσει. Οι ξένοι που ζουν στη χώρα μας, ιδιαίτερα αν έχουν διαφορετικό χρώμα δέρματος, νιώθουν κατώτεροι από τους ντόπιους.

Δεν είναι μόνο οι χρυσαυγίτες, οι Κασιδιάρηδες και οι ομοϊδεάτες τους που εδώ και χρόνια κυνηγούν τους ξένους. Ο ρατσισμός ενυπάρχει σε μεγάλο βαθμό στην ελληνική κοινωνία ακόμα και σε ανθρώπους που δεν το φαντάζεσαι. Και δεν αφορά μόνο τους ξένους αλλά και τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, όσους έχουν συμπεριφορά που αποκλίνει από τον μέσο όρο, τους αδύναμους και οποιονδήποτε θεωρείται διαφορετικός σε σχέση με τις νόρμες που έχουμε και πιστεύεται ότι πρέπει να τηρούμε σαν ιερούς κανόνες.

Στην προκειμένη περίπτωση όμως το θέμα αφορά την απελπισμένη μαύρη μητέρα από τη Νιγηρία που έχασε το παιδί της. Ο ρατσισμός φαίνεται παντού. Στις λοξές, καχύποπτες ματιές που ρίχνουμε στους ξένους που περνάνε δίπλα μας, στον ξυλοδαρμό μέσα σε τρένο επειδή κάποιος κοίταξε μια κοπέλα, στις Αλβανίδες που φοβούνται να δηλώσουν την πραγματική τους καταγωγή και σχεδόν όλες λένε μαζικά πως είναι Βορειοηπειρώτισσες για να αγγίξουν «εθνικές ευαισθησίες». Φαίνεται ακόμα και από τις οικονομικές απολαβές και τις άθλιες συνθήκες ζωής που επιφυλάσσουν οι αγρότες σε όσους δουλεύουν στα χωράφια τους.

Για ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας οι ξένοι αποτελούν απειλή. Απειλή για τις δουλειές που-υποτίθεται ότι-χάνουν, για τη δημόσια υγεία, για τα παιδιά τους που συγχρωτίζονται με αυτά των ξένων, γιατί προκαλούν μια ανασφάλεια που δεν προκύπτει από πουθενά, γιατί «έτσι όπως γεννάνε αυτοί γρήγορα θα αλλοιωθεί ο πληθυσμός». Και στοχοποιούνται με διάφορους τρόπους.

Σε μία μόνο χρονιά (2021) αποκαλύφθηκαν δεκάδες βίαια περιστατικά (τα περισσότερα τα κρατούν καλά κρυμμένα τα ίδια τα θύματα) εναντίον μεταναστών λόγω καταγωγής, θρησκείας ή χρώματος. Σε αρκετά από αυτά οι δράστες ήταν ένστολοι και αυτό απλώς σημαίνει πως το κράτος δεν μένει αμέτοχο σε όλο αυτό.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO.

To νέο τεύχος της LiFO δωρεάν στην πόρτα σας με ένα κλικ.

Οπτική Γωνία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Βασιλική Σιούτη / Ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει τρίτη θητεία και τα δίνει όλα για να αλλάξει το κλίμα

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ξεκαθάρισε ότι θα διεκδικήσει και τρίτη πρωθυπουργική θητεία και τα δίνει όλα με στόχο την άμεση αντιστροφή του αρνητικού πολιτικού κλίματος.
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα, σε όλες τις λίστες, βρίσκεται στην τελευταία θέση»

Χριστόφορος Πισσαρίδης / Χριστόφορος Πισσαρίδης: «Με ενοχλεί που η Ελλάδα βρίσκεται παντού στην τελευταία θέση»

Από τον Τραμπ και την AI μέχρι την ελληνική γραφειοκρατία και την παγκόσμια ύφεση, ο νομπελίστας καθηγητής Οικονομικών Σερ Χριστόφορος Πισσαρίδης μιλά στη LIFO για το μέλλον της εργασίας και την απειλή του λαϊκισμού, εξηγώντας γιατί η Ελλάδα χρειάζεται λιγότερο Δημόσιο.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Οπτική Γωνία / Τζέφρι Σακς: «Η κατάληψη των πανεπιστημίων από τον Τραμπ δεν θα πετύχει»

Ο καθηγητής Οικονομικών και διευθυντής του Κέντρου για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια σχολιάζει στη LiFO τη σύγκρουση που έχει ξεσπάσει μεταξύ της κυβέρνησης Τραμπ και των αμερικανικών πανεπιστημίων και πώς βλέπει την επόμενη μέρα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αθήνα: Τα ηλεκτρικά πατίνια και το χάος της μικροκινητικότητας/ Πώς θα μπει τάξη στο χάος με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;/ «Δεν γίνεται να μην έχουμε πατίνια γιατί είναι επικίνδυνο να κυκλοφορήσουν»

Ρεπορτάζ / Τι θα γίνει επιτέλους με τα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα;

Τα ηλεκτρικά πατίνια είναι η νέα τάση μετακίνησης στην πόλη αλλά προς το παρόν δημιουργούν αρκετά προβλήματα και προκαλούν αντιδράσεις. Πώς θα μπουν όρια στην άναρχη κυκλοφορία τους και τη στάθμευσή τους και ποιες υποδομές χρειάζονται;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Ρεπορτάζ / Τα μεγάλα έργα που αλλάζουν τη χώρα: Ποια προχωρούν και ποια καθυστερούν

Νέοι αυτοκινητόδρομοι, νέες γραμμές μετρό, νοσοκομεία, σιδηρόδρομοι, αεροδρόμια. Στις μακέτες όλα φαίνονται φανταστικά. Πότε όμως στ' αλήθεια παραδίδονται, πόσο κοντά στις μακέτες θα είναι η πραγματικότητα; Και ποια οφέλη μπορεί να προσφέρουν στην κοινωνία και την οικονομία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Απειλείται η οικονομία από νέο κραχ;

Οπτική Γωνία / Έρχεται νέο παγκόσμιο κραχ;

Εμπορικοί πόλεμοι, γεωπολιτικές απειλές και ο κίνδυνος παγκόσμιας ύφεσης. Πόσο θα επηρεαστεί η Ελλάδα από τη νέα εποχή Τραμπ; Ο καθηγητής Χρηματοοικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Λίβερπουλ, Κώστας Μήλας, μιλά στη LiFO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Οπτική Γωνία / Μπορεί μια φεμινίστρια να είναι χριστιανή; 

Υπάρχει τελικά ασυμβίβαστο μεταξύ χριστιανισμού και φεμινισμού; Μπορούν οι δύο ταυτότητες να συνυπάρξουν ή πρόκειται για έναν αδύνατο συνδυασμό; Δύο γυναίκες παραθέτουν τα επιχειρήματα κάθε πλευράς.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Ρεπορτάζ / Το πράσινο της Αθήνας και τα πάθη του

Το πράσινο της πόλης μπορεί να είναι περιορισμένο, αλλά σε αρκετές περιπτώσεις είναι αξιόλογο - και η άνοιξη το φέρνει ξανά στο προσκήνιο, μαζί με τα προβλήματά του. Λύσεις υπάρχουν· το ζητούμενο είναι να εισακουστούν.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ζωή, όπως Ζορό

Βασιλική Σιούτη / Ζωή, όπως Ζορό

Τιμωρός του κατεστημένου ή εκπρόσωπος μιας δήθεν αντισυστημικής ελίτ που παίζει με τα σπίρτα; Η δημοσκοπική εκτόξευσή της είναι γεγονός και όλοι προσπαθούν να μαντέψουν πόσο θα κρατήσει και ποιες θα είναι οι συνέπειες.   
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
«Πράγματι, μεγάλος αριθμός των Ένορκων Διοικητικών Εξετάσεων καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα»

Οπτική Γωνία / Οι ΕΔΕ στην Ελλάδα: Πόσες καταλήγουν σε απαλλακτικά πορίσματα;

Πότε διενεργείται μια Ένορκη Διοικητική Eξέταση; Είναι αλήθεια ότι μεγάλος αριθμός ΕΔΕ καταλήγουν στο αρχείο και τι πρέπει να αλλάξει στο ρυθμιστικό πλαίσιο; Μιλά στη LiFO ο δικηγόρος στον Άρειο Πάγο, Νίκος Βιτώρος.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ