ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γνωριστήκαμε τυχαία πριν από περίπου ένα χρόνο από κάποιους που πίστευαν ότι ταιριάζουμε πολύ. Φυσικά και δεν τους πίστευα, μονίμως πετάω χαρταετό σε τέτοια θέματα και μου φαίνονται και λίγο γελοία αυτά τα "συνοικέσια" που προσπαθούν να μου κάνουν κατά καιρούς, καθώς όπως μόλις είπαμε πετάω χαρταετό 365 μέρες το χρόνο και πιστολιάζω ακόμα και άθελά μου επίδοξους γ*μιάδες/γαμπρούς και πάσης φύσεως κλαρινογαμπρούς.Όταν σε πρωτοείδα πεινούσα και δεν είχα όρεξη να μιλήσω σε άνθρωπο, παρόλα αυτά έκανα μια προσπάθεια να μην δείξω τόσο την αληθινή αντικοινωνική μου φύση (και την πείνα μου), και φέρθηκα σαν ευγενικότατη κιουρία νομίζω.Αλλά δεν παίρνω κι όρκο. Πάντως σίγουρα μου κόπηκε η όρεξη για φαί και άρχισα να διψάω πολύ-τόσο που ήπια ένα μπουκάλι κρασί γιατί είχα χάσει λίγο τη μπάλα μαζί σου. Ναι, αποδείχθηκε ότι καί στα δικά μου μάτια ταιριάζαμε ελεεινά πολύ, νομίζω δεν έχει ξανατύχει να νιώσω ότι έχω τόσα κοινά με κάποιον. Ακόμη και σε τυχαίες μαντεψιές για το τι σου αρέσει (προβολές ας πούμε καλύτερα πραγμάτων που μου αρέσουν, επάνω σου) έπεφτα μέσα. Συνωμότησε το σύμπαν να συναντηθούμε; Δεν ξέρω, πάντως μ'αρέσουν πολύ οι θεωρίες συνωμοσίας. Μου άρεσες κι εσύ πολύ και ένιωσα μια τρομακτική για μένα οικειότητα, που με άλλους δεν ένιωσα ούτε μετά από χρόνια. Από τη μια ήθελα να σε αγκαλιάσω σφιχτά, να μπίξω τα νύχια μου στη σάρκα σου στην κυριολεξία και να σε ρουφήξω (wtf???), από την άλλη να φύγω τρέχοντας. Σε ακούμπησα μια στιγμή και έφυγα. Αλλά δεν το κάνω συνήθως, δεν ακουμπάω χωρίς λόγο.. Και από τότε μου έγινες εμμονή, όσο περίεργο κι αν ακούγεται, μιας και δεν ανταποκρίθηκα σε καμία σου προσπάθεια για επικοινωνία, για περαιτέρω γνωριμία. Πες με τρελή αλλά σε θέλω και ελπίζω μια μέρα να ξυπνήσω -μεταφορικά και κυριολεκτικά- και να είμαστε μαζί.