Σου γράφω ό,τι και η από πάνω, κυρίως επειδή σε τέτοιες περιπτώσεις ίσως χρειαζόμαστε περισσότερους από έναν ανθρώπους να μας πουν το ίδιο πράγμα.Το να ζητήσεις βοήθεια ψυχολόγου ούτε σημαίνει πως είσαι τρελή, ούτε αδύναμη ούτε τίποτα. Εάν φοβάσαι το όποιο κοινωνικό στίγμα, απλώς μην το πεις σε κανέναν. Επιπλέον, το ιατρικό απόρρητο σε προστατεύει, τουτέστιν σε περίπτωση που ο ψυχολόγος μοιραστεί το οτιδήποτε του πεις με οποιονδήποτε (κυριολεκτικά) κα, κινδυνεύει να χάσει την άδειά του (εκτός κι αν του πεις πως σκοπεύεις να σκοτώσεις κάποιον).Μπορείς να το κάνεις και δοκιμαστικά στην τελική, 2-3 συνεδρίες να δεις αν σου ταιριάζει και σε κάνει να νιώθεις καλύτερα. Αν μη τι άλλο, αυτούς τους ανθρώπους τους πληρώνεις για να σε αφουγκράζονται, μπορεί να είναι ακριβώς αυτό που έχεις ανάγκη αυτή τη στιγμή.
12.6.2019 | 02:26
Empty
Είμαι μια έφηβη μου αισθάνεται τελείως χαμένη κενή και μόνη...Νιώθω ότι απογοητευω τους πάντες γύρω μου κάνεις δεν νοιάζεται πραγματικα για μένα και ότι ευθυνομαι εγώ για ότι συμβαίνει σε εμένα και τους γύρω μου...Κλείνομαι στον εαυτό μου κάθομαι με τις ώρες στο δωμάτιο μου χάνω τους φίλους μου και απομακρύνομαι από τους γονείς μου...νιώθω συνεχώς ένα κενό που με πνίγει και μια μελαγχολία...φοβάμαι...Δεν ξέρω τι συμβαίνει πάντως δεν βρίσκω σε τίποτα ενδιαφέρον...φοβάμαι τον θάνατο και με πιάνουν συχνά κρισεις πανικου και αγχους...Η μαμά μου νομίζει πως έχω κατάθλιψη και θέλει να με στείλει σε ψυχολόγο αλλά εγώ δεν θέλω..δεν ξέρω σε ποιον να απευθυνθώ δεν ξέρω τι να κάνω..βοηθειαα
1
