9.5.2012 | 16:55
ένα παιδί
"Θα μείνει κι άλλο στην πόλη το χάλι, να σβήνει τις γραμμές που καθοδηγούν το ηγούμενο χάος;-Και τώρα τί θ’ απογίνει;-Θα ψάξει, μή ρωτάς άλλο…-Θα βρεί;-Θα παραμένω πράος στη διασταύρωση των φώτων στα μάτια μου μηπως και ηρεμήσει και φτάσει κάπου μια σκέψη, σαν ελπίδα ν’ εξουσιάσει.-Κι αν χαθεί ; -Μα πρέπει να μείνει, να κυριαρχήσει παντού, σε αυτούς που δεν είναι ίδιοι.-Θα είναι η ώρα που γεννούν τα ξεχασμένα, πρέπει ν’ ακολουθήσω, θα αδειάσω σε μια γωνιά τις συνήθειες μου και θ’ ακολουθήσω.Θέλω μαζί μου κι ένα παιδί της προσευχής, αγνό σαν πουλί του ταξιδεμένου ουρανού, ιδωμένο από τους ψηλούς κι αγέρωχους φτιασιδωμένους χαρακτήρες.Μόνο του, για να μπορέσει ν’ ακούσει, και να νιώσεικι αν φύγει και χαθεί, στα χείλη μου θα γυρνά μόνη η ευχή."