18.12.2012 | 17:14
Ένας χαμός από σκέψεις...
Καταλαβαίνω πως σε αρκετά άτομα από εδώ μέσα τα προβληματά μου φανούν πολύ μικρά,σχεδόν ασήμαντα...όμως παραμένουν προβλήματα και θέλω να τα μοιραστώ!Είμαι ένας 17χρόνος συνειδητοποιημένος gay στην επαρχία...ευτυχώς για εμένα όχι θυληπρεπής μιας και αυτό θα μου δυσκόλευε αρκετά την διαβίωση στην πόλη που βρίσκομαι.Παρ όλα αυτά έχω δεχθεί και εγώ κάμποση ομοφοβία που ήταν αρκετή για να δηλητηριάσει τα γυμνασιακά μου χρόνια...Στη συνέχεια βήμα βήμα κατάφερα να βάλω την ζωή μου σε μια σχετική τάξη,κοινωνικοποιήθηκα περισσότερο,έπαψα να είμαι το "απροσάρμοστο",άρχισα να έχω περισσότερη αυτοπεποίθήση και συνολικά ήρθαν καλύτερες μέρες για την ψυχολογία μου :)Πέρασε ο καιρός,έφτασα στη μέση της τρίτης λυκείου,έχω δίπλα μου ένα φίλο και μια φίλη που τους έχω ανοιχτεί και με εκτιμούν για αυτό που είμαι,έχω μια οικογένια που με στηριζει σε αυτή την δύσκολη τάξη,έχω αρκετούς άλλους φίλους με τους οποίους περνάω καλά...σχέση ή έστω κάτι ενδιαφέρον όσων αφορά τα γκομενικά δυστυχώς δεν έχω.Από την άλλη έχω μιλήσει στην μάνα μου για εμένα πριν 1χρόνο και κάτι,καταλαβαίνω πως έχει μεγαλώσει σε εντελώς διαφορετικές εποχές αλλά από ότι φαίνεται βρίσκεται ακόμα σε άρνηση.Στην υπόλοιπη οικογενιά μου,στον πατέρα μου και στους δύο μεγαλύτερους αδερφούς μου δηλαδή,δεν το έχω πει ακόμα...έτσι λοιπόν εδώ και χρόνια από τότε κατάλαβα τι είμαι έχω άτομα γύρω μου αλλά όχι δίπλα μου (εκτός από τους δύο φίλους μου που ξέρουν για εμένα)..αυτό με κάνει να αισθάνομαι λειψός και άδειος ώρες ώρες...Και τώρα ερχόμαστε στο ζουμί...σκέφτομαι τι θα γίνει με την πάρτη μου στο μέλλον...Έχω μέλλον στην ελλάδα;Έχω μέλλον στο εξωτερικό;Μήπως καλύτερα να μεταναστεύσω σε άλλο πλανήτη;Πρώτα από όλα πρέπει να αντιμετωπίσω τον πόλεμο των πανελληνίων,πρέπει να ρίξω όλο το βάρος μου εκεί και ύστερα βλέπουμε...Στη συνέχεια θα πρέπει να κάνω ένα πολύ προσεγμένο μηχανογραφικό αλλά μου φαίνεται υπερβολικά δύσκολο να πάρω μια απόφαση στο τι να δηλώσω και με ποιά κατάταξη (πολυτεχνικές και πληροφορικές με ενδιαφέρουν)...από την άλλη θα έχω πατέρα και αδερφό να με συμβουλεύουν με τον δικό τους αξιοθαύμαστο τρόπο και θα με μπερδέψουν ακόμα περισσότερο :PΜετά υπομονή να δω που πέρασα και ίσως ενδιάμεσα come out στην οικογένια...Μετά σχολή διαβάσματα,ζόρια,φόβος για τυχόν ξύλο από χρυσαυγήτες αν κυκλοφορώ στο γκάζι,φόβος μην μαθευτεί τίποτα,όλα τα ερωτικά μου πίσω από μια κλειστή πόρτα :(Μήπως όμως έχω ελπίδα στο εξωτερικό;Μήπως στο εξωτερικό γλιτώσω από την ομοφοβία και υποφέρω από την ξενοφοβία;Μαζί με όλες αυτές τις σκέψεις πρέπει να προσθέσω οτί αυτή τη στιγμή βρίσκομαι σε ένα πολύ όμορφο σπίτι στα προάστια της πόλης,απολαμβάνω ωραία θέα από το μπαλκόνι μου,ενώ ο θερμοστάτης του καλοριφέρ είναι στους 10 βαθμούς,εγώ παλεύω να ζεσταθώ με ένα αερόθερμο και στον κάτω όροφο οι γονείς μου όλη μέρα κάθε μέρα μετράνε και ξαναμετράνε λογαργιασμούς,χαράτσια,εφορίες,δόσεις δανείων βλέπουν και τους μισθούς τους και απορούν πως θα τα φέρουν βόλτα! :(Ύστερα από όλο αυτό τον χαμό σκέψεων και προβληματισμών εγώ πρέπει να στρωθώ να διαβάσω!Πως να τα καταφέρω; καμιά καλή ιδέα;