ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
1.6.2019 | 22:09

Επιτέλους αγάπησα (εμένα)!

Χρειάστηκαν 25 χρόνια και κάποια δύσκολα βιώματα για να καταλάβω ,οτι τόσα χρόνια ο μεγαλύτερος εχθρός μου ήμουν εγώ η ίδια.Από μικρό κορίτσι ήμουν μέσα στις ενοχές ,στη χαμηλή αυτοπεποίθηση και το "αυτομαστίγωμα".Πάντα ένιωθα λίγη,χειρότερη,ανύπαρκτη και παρείσακτη...Άκουγα άσχημα πράγματα για μένα κι έδινα συνεχώς δίκιο ενώ στις καλές κουβέντες πάντα αντιδρούσα με αυτοσαρκασμό.Τώρα συνειδητοποιώ τι κακό μου έκανα και πόσο πολύ με πήγα πίσω ,σχεδόν μ' έχω οδηγήσει στην κατάθλιψη. Κανένας δεν μπορεί να μας στηρίξει και να μας αγαπήσει όσο εμείς τους εαυτούς μας.Περιμένεις ν' ακούσεις έναν καλό λόγο και δεν τον ακούς από σχεδόν πουθενά,τί κάνεις;Στα παλιά τα παπουτσάκια σου.Εχεις ΕΣΕΝΑ ,που ξέρεις οτι από εχθές είσαι καλύτερος/η κι ότι κόπιασες πολύ ή οτι κατέβαλες μεγάλη πιγμή και τόλμη για να ξεπεράσεις μια σκέψη ή έναν φόβο.Οπότε ας πούμε ΜΠΡΑΒΟ ΜΑΣ .Το τελευταίο καιρό μου κάνω λίγο "πατ πατ" στην πλάτη,έχω αρχίσει να με καταλαβαίνω καλύτερα και να μ αγαπώ ,όπως θα αγαπούσα κάθε ανθρωπό που θα είχα περάσει μαζί του 25 χρόνια όλες τις όμορφες κι άσχημες στιγμές του.Οπότε γιατί κάποιοι να αρνούμαστε να φερθούμε με αυτοεκτίμηση;Υ.Γ Εχω πολύ δρόμο μπροστά μου για να νιώσω εντελώς καλά μ' εμένα αλλά νομίζω έχω κάνει την αρχή.-Συμβουλές που κανένας εδώ μέσα δεν μου ζήτησε αλλά θέλω να τις δώσω:1.Πρωταρχικό μέλημα μας πρέπει να είναι η αγάπη προς εμάς τους ίδιους ,θεωρώ οτι αυτό μας κάνει δυνατούς σχεδόν αήττητους.2.Δεν έχουν πάντα δίκιο οι άλλοι,ούτε πάντα εμείς.3.Υπάρχουν άνθρωποι που την αυτοεκτίμηση την κερδίζουν υποτιμώντας τους υπόλοιπους.ΜΗΝ τους ακούς.4.Το να βλέπεις μόνο το καλό στους άλλους είναι ουτοπικό και ίσως και επικίνδυνο(το έκανα μέχρι πρόσφατα).
12
 
 
 
 
σχόλια
Μπράβο σου!!! ;-) Εξομολογησάρα απο τις λιγες. Ποσο συμφωνωωωωωωω. . . Μαζί σου σε όσα γραφεις. Χαίρομαι πραγματικα όταν ξέρω οτι υπαρχουν άνθρωποι που δίνουν μάχες σαν αυτές που μας περιγράφεις (δύσκολες, μονο όποιος έχει περάσει απο εκεί ξέρει) και που νικούν. Εύχομαι να σου συμβούν όμορφα πραγματα στη ζωη σου! Αξιζεις! Σε αγάπησα με όσα εγραψες! ❤?Να 'σαι καλα και να περνάς καταπληκτικά! ;-)
Κι επειδή ταιριάζει, το παραθέτω: "Αγαπάω περισσότερο τον εαυτό μου, όπως όλοι οι άνθρωποι, όταν νιώθει ανοιχτός, καλός, φωτεινός, αλλά έμαθα να τον αγαπάω και στα χειρότερά του. Τα σκοτεινά, τα καθοδικά, τα μαύρα. Και τον φροντίζω πια τον εαυτό μου, δεν τον εκθέτω εκεί που δεν χρειάζεται, με προστατεύω από πολλά. Το πιο σημαντικό είναι που τον προστατεύω πια εγώ, δεν περιμένω να με προστατεύσουν άλλοι όπως περίμενα για να μην πω, απαιτούσα, παλιότερα.Δεν μετανιώνω ουσιαστικά για τίποτα. Ίσως όμως θα μπορούσα να ήμουνα λιγότερο θυμωμένη, λιγότερο βίαιη μερικές φορές. Αλλά προφανώς δεν μπορούσα να κάνω κάτι καλύτερο, επομένως καταλήγουμε και πάλι στο: Δεν μετανιώνω για τίποτα. "Χρύσα Σπηλιώτη, (1965 - 23 Ιουλίου 2018), απόσπασμα απο την τελευταία συνέντευξη της
Ειδικά το 4 το έκανα κι εγώ, ώσπου πριν ένα χρόνο στα 31 μου, μια κοπέλα μου είπε :"Το καλό που πιστεύεις εσύ πως ο κάθε άνθρωπος έχει, μπορεί απλά να μην υπάρχει". Με έβαλε σε πολλές σκέψεις, γιατί ήταν η στιγμή που άρχιζα να αγαπάω εμένα!!Εύχομαι μια όμορφη ζωή..

ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΔΗΜΟΦΙΛΗ

Scroll to top icon