ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
30.5.2019 | 21:28

Ερωτας

Λατρευω και αγαπω τους ανθρώπους Δηλαδη δεν ξερω ποσο συγκεκριμένος μπορω να γινω.Ερωτευομαι ολες τις καλοκαγαθες ενεργειες τους και μπορω να καθομαι να τους θαυμάζω και να τους παρατηρώ με τις ωρες.Εδω ειναι και το βασικο μου πρόβλημα. Εχω αφιερωθεί τοσο πολυ στο να τους αγαπώ και να τους παρατηρώ και πλέον ειναι σαν κατα μιαν εννοια να μην ειμαι πια μαζι τους. Σαν να ειναι απο τη μια οι άνθρωποι που ζουν και απο την αλλη εγω που τους παρατηρώ. Για να μην υπάρξουν παρανοησεις, δεν ειμαι ματακιας. Οπως ο φυσιοδίφης, ετσι και εγω, λατρεύω ο,τι σχετικο με τους ανθρωπους και τις συμπεριφορες τους. Συχνα ομως ολο αυτο με φερνει σε μια θεση μοναχικη, αντικοινωνική και απομονωμενη. Για μενα δηλαδη ο ερωτας -ο οποιος δεν εχει ερθει ποτε οπως τον εννοούν οι πολλοι- ειναι το να βλεπω ανθρωπους να ξυπνανε, να γελανε, να πινουν νερο, να δημιουργούν και να ακουνε μουσικη ή θεατρο, να οδηγουν στους γεματους δρομους και να ανυπομονούν να βρεθούν με τις οικογένειές τους. Ερωτας ειναι αυτο που αγκαλιαζει ενα σωμα σε ενα ασφυκτικά γεμάτο λεωφορείο. Ανθρωποι ταλαιπωρημένοι και κουρασμενη αλλα με τοση ορεξη και θεληση για ζωη. Τοσο βαθειά ριζωμενοι μεσα στις κοινότητες τους που στο τελος ξεχνανε οτι ειναι στην πραγματικότητα ο ισχυρότερος κρικος των κοινωνιων.
2
 
 
 
 
σχόλια
Ωραίο το να ερωτευεσαι τη ζωή και τους ανθρώπους όπως πολύ ωραία μας τα περιγράφεις εξομολογ. αλλά δεν ειναι μόνο αυτό. Είσαι και εσύ κομματι αυτής της αλυσίδας και κοινωνίας που περιγραφεις, κι αν δεν αυτο-αγαπηθεις πρωτα εσύ, δεν θα το κανει άλλος κανεις. Δώσε αγάπη στον εαυτό σου, κάνε πραγματα που σου αρέσουν, όπως η κοινωνική παρατήρηση που μας λες, αλλά να στοχευεις κιόλας η αγάπη να γυρνάει πίσω. ;-) Αυτό είναι έρωτας. Αλλιως παραμένει θαυμασμός, όπως θαυμάζουμε εναν πολυ ωραίο πίνακα. Γινε ενεργός στη ζωη που αγαπάς να βλέπεις.
Κοίτα ως κάποιο βαθμό νομίζω οτι το κάνω κι εγώ και πως μπορώ να σε καταλάβω.Παρένθεση ,είχα διαβάσει κάπου πως δε μπορούμε να ερωτευτούμε τον εαυτό μας,επειδή δε μας παρατηρούμε.Και μιας και κάνω ψυχοθεραπεία τον τελευταίο καιρό ,συνειδητοποίησα ότι μέσω της συγκεκριμένης διαδικασίας ,μπορείς να παρατηρήσεις καλύτερα τον εαυτό σου και κατ'επέκτασην να τον κατανοήσεις καλύτερα και να τον αγαπήσεις.Επειδή ξέφυγα λίγο όμως,θα σου έλεγα πως αυτό που κάνεις,που σου συμβαίνει..έχει μια γοητεία.Αλλά..είσαι περισσότερο παρατηρητής,παρά ζεις τη ζωή σου.Ίσως η συγκεκριμένη σου στάση δείχνει πως έχεις ανάγκη να κατανοήσεις τον κόσμο,πως προσπαθείς να συλλάβεις πως λειτουργούν οι γύρω σου.Το λατρεύω κι εγώ,απλά θέλει μια προσοχή.Εξέτασε και τα κίνητρα σου πίσω απο αυτό.Πριν μερικές εβδομάδες σκεφτόμουν μάλιστα πως ανάλογα με το πόση συμμετοχή/ενεργή παρουσία απαιτεί απο εμένα η οποιαδήποτε διεπαφή ,ορίζεται και το πόσο θα παρατηρώ.Οπότε συμφωνώ με αυτο που λες για αντικοινωνική ,μοναχική και απομονωμένη θέση.Είναι σα να είσαι εκεί και να μην είσαι.Και παράλληλα,δεν αξιοποιείς τις άλλες κοινωνικές και επικοινωνιακές σου δεξιότητες.Οπότε ,δε ξέρω..Προσπάθησε να ζήσεις και λίγο πιο ενεργά για εσένα ,ώστε να υπάρξει μια ισορροπία στη ζωή σου.Λογικά είσαι και σε νεαρή ηλικιά ,δεν είναι να αφήνουμε τη ζωή να μας προσπερνά.Δε θα σε γεμίσει μακροπρόθεσμα ,όσο ερωτευμένος να είσαι με τους ανθρώπους.Κάποια στιγμή θα "χρειαστεί" να ερωτευτείς και τον εαυτό σου.
Scroll to top icon