Η έστω τηλεφώνα ...
14.3.2020 | 18:34
Ερωτας
Κλείνω τα μάτια μου και έρχεται το πρόσωπο σου.Αυτο το χαμόγελο στα χείλη όταν συναντηθήκαμε.Αυτο το βλέμμα όταν σε πρώτο είδα.Σε κοιταξα και σκέφτηκα αυτός μου αρέσει.Μα δεν έμεινα μόνο στην εμφάνιση.Μπορει να ήταν η πρώτη όψη αλλά δεν επικράτησε.Εμεις οι δύο είχαμε μια έλξη που δεν είχα ποτέ με κανέναν αλλον.Ενα πάθος. Δεν γνωριζόμασταν σχεδόν καθόλου καινουτε Δυστυχώς είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε καλύτερα αλλά ένιωθα πως σε ήξερα χρόνια.Ενιωθα την ψυχή μου να ενώνεται με την δικιά σου.Ενιωσα τα βαθύτερα κομμάτια μου να βρίσκουν τα δικά σου .Αυτή η έλξη αυτό το πάθος αυτο το συναίσθημα που είχα όταν σε έβλεπα.Η μυρωδιά σου αχ αυτή η μυρωδιά.Τα σημάδια που μου είχες αφήσει στο κορμί μου.Τιποτα δεν ξεχνάω.Μα και να θέλω δεν μπορώ να ξεχάσω μου είναι αδύνατον πάρα Ήταν δυνατό για να ξεχαστεί.Μας χώρισε η ζωή όμως δεν μας ήθελε μαζί.Πρωτα μας άναψε φωτιες και μετά τις έσβησε χωρίς να μπορέσουμε να απολαύσουμε πολλά.Και το λίγο που περάσαμε μαζι έφτασε για να χάσω τα λογικά μου.Εσυ εκεί εγώ εδώ ποτέ άραγε θα σε ξαναδω;Η ψυχή μου σε ποθεί το κορμί μου σε αναζητά.Γυρνα να ξανά ζήσουμε αυτό τα μαγικό πάθος,γύρνα να σε ακουμπήσω,γύρνα να φιλήσω αυτά τα χείλη που μιλούσαν τον λαιμό μου,γύρνα να ακουμπήσω αυτά τα χέρι,γυρνά να δω το όμορφο χαμόγελο σου που έκρυβε βαθιά τόσα συναισθήματα.Γυρνα απλά να ξανά νιώσω ζωντανή
5