27.4.2016 | 01:09
Ερωτεύτηκα τον piercερά μου (;)
Δεν ξερω πως έγινε, πότε έγινε αλλα ήθελα να τον βλεπω συνέχεια. Ισως φταιει που ηταν τοσο ευγενικός, πρόθημος και σίγουρος για την καθε κινηση του. Παρολο που είχα μια επιπλοκή με το piercing μου, εκεινος ηταν παντα στη διαθεσή μου, μιλούσαμε, πηγαίνα απο εκει να το τσεκαρει... Εεε και μιλουσαμε και λίγο πιο πολυ ( οχι βεβαια καθημερινα) για ασχετα θέματα. Και εκεί είναι που παίρνει θάρρος το μέσα σου και λεει δεν γίνεται να μιλαει με όλες τις πελατισσες του, είμαι κατι λίγο παραπάνω απο την κοινή πελάτησσα. Είμαι άραγε; Προσπαθώ να καταλαβω, φοβαμαι να ρισκάρω περισσότερο αλλα ίσως πρεπει. Γιατι δεν θέλω να μείνω με την απορία, τι θα γινόταν αν είχα πει αυτο, αν μου είχε απαντησει εκείνο....... Και απο την άλλη, στην κοινωνία που ζούμε,καποια στιγμη περνάει απο το μυαλό πως όλο αυτό ίσως είναι μια καλοστημμένη κομπίνα, να παρασέρνουν τους πελάτες με γλυκόλογα για να κάνουν περσσοτερα tattoo- piercings..Δεν θέλω να πιστευω στη δευτερη εκδοχή.