ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν πέρασα στις 2 επιλογές μου που ήταν Θεσσαλονίκη ή Κομοτηνή. Λόγω εξαιρετικά σοβαρών οικογενειών καταστάσεων δεν μπορούσα να καθίσω άλλον ένα χρόνο να ξαναδιαβάσω. Οπότε η επιλογή του εξωτερικού ήταν μονόδρομος. Εδώ στην Πάφο που έχω έρθει, είναι μια επαρχιακή πόλη. Έχει όμως τα πάντα. Έχει φοβερή φύση, παραλίες, νυχτερινή ζωή ετσι και έτσι αλλά δν μορω να πω ότι δεν έχει. Η οργάνωση εδώ είναι άλλο πράγμα. Όμως οι παρρεες μου δεν είναι για φοιτητική ζωή. Δεν ξέρουν τι πάει να πει φοιτητικό ξενύχτι. Παίρνουν λεωφορείο για να πάνε μέχρι το μάρκετ. Εγώ όμως θέλω περιπέτεια. Βλέπω πάρτι στο ΑΠΘ και στεναχωριέμαι. Γιατί πάντα κολλάω σε συντηρητικά άτομα; Γιατί; μαγνήτη έχω; τα άτομα αυτά είναι μια χαρά χαρακτήρες απλά δε βγαίνουν. Δε θα έχω απωθημένα άμα τώρα δε ζήσω; Έλεγα ότι κάθε εμπόδιο σε καλό. Το καλό δεν το βλέπω παράμονο στα μαθήματα και στις ευκαιρίες. Αν όμως δεν περνάς καλά τι να τα κάνεις όλα τα άλλα. Κι άμα πω ότι το καλοκαίρι που θα ανέβω Ελλάδα θα κάνω ότι θέλω με τους φίλους μου Εκεί, πιστέψετε με στην Ελλάδα έχω όρια από την οικογένεια και δεν μπορώ ούτε να κάνω ότι θέλω ούτε να μη μείνω μαζί τους.