ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πολύ μοναξιά στις εξομολογήσεις. Επέστρεψα στη στήλη μετά από πέντε μέρες και διάβασα άπειρες εξομολογήσεις ''είμαι μόνος/μόνη'' ,κτλ... Κρίμα. Πάντως εγώ που είμαι ολομόναχος αρκετά χρόνια και περνάω άλλο ένα καλοκαίρι μόνος δουλεύοντας και μετά βολτάροντας στη νυχτερινή Αθήνα, βλέπω τόσες πολλές παρέες και τόσα πολλά ζευγάρια και τόσα γέλια και τόση πλάκα και τόση ευτυχία που πραγματικά χαίρομαι κι εγώ. Μελαγχολώ κάποιες φορές γιατί εγώ είμαι ο μόνος στο πλάι ή δίπλα αλλά δεν εύχομαι σε κανέναν να ζει όπως ζω εγώ. Εντάξει, παρέες βλέπω κυρίως νεαρούς και νεαρές, εμείς από τα 33 και πάνω, ας πούμε, βλέπω και κάποιους μόνους ή μόνες στην ηλικία μας και μεγαλύτερους. Αλλά πραγματικά όταν διαβάζω για τόση μοναξιά εδώ μέσα, απορώ λίγο, αν και ξέρω ότι μπορεί και με παρέα να είσαι και να νιώθεις μόνος/μόνη. Η απορία μου είναι πού είστε όλοι εσείς μοναχικοί άνθρωποι να πλησιαστούμε; Μην ανησυχείτε, δεν είναι τίποτα, απλά τις Πέμπτες κάνω κάποιες ουτοπικές σκέψεις.Ακόμα και στο open air film festival που πάω, όλο παρέες βλέπω. Στις δύο πρώτες προβολές εντόπισα κάποιους μόνους ή μόνες, πλέον όσο προχωρούν οι προβολές, όλο παρέες βλέπω. Τέλος πάντων. Σας εύχομαι ολόψυχα και ειλικρινά να διατηρηθούν οι έρωτές σας και οι φιλίες σας και να είστε πάντα καλά. Ραντεβού αύριο Παρασκευή στο άλσος νέας σμύρνης(που είναι και σχετικά κοντά στο σπίτι μου) στην επόμενη προβολή του φεστιβάλ. Τις έχω δει όλες τις ταινίες του φετινού προγράμματος, αλλά έχουν ενδιαφέρον. Καλό βράδυ!!!