Διαβασα πολυ προσεκτικα το κειμενο σου και αποφασισα να σχολιασω με μια δικη μου ιστορια. 10 χρονια πριν,ημουν μαθητρια της πρωτης γυμνασιου. Επι εναν ολοκληρο χρονο περνουσα μαρτυρια ιδια με τα δικα σου. Μπουνιες,κλοτσιες,απειλες... Δισταζα να τα πω ολα αυτα στους γονεις μου,δεν ξερω γιατι. Και τελικα μια μερα,καποιος εσπασε στο ξυλο τον "μαγκα" που μου τα εκανε αυτα. Δεν ξερω ποιος,δεν εμαθα ποτε. Απο τοτε ομως ο αλλος σταματησε να μ ενοχλει. Απο τον τροπο που γραφεις συμπαιρενω πως εισαι καλο παιδι,γι'αυτο θα σε συμβουλευσω οπως και η κυρια στο πιο πανω σχολιο να μιλησεις αμεσως σε καποιον και να μην τα κρατας μεσα σου μετα απο οτι εγινε με τον ατυχο Βαγγελη στα Γιαννενα. Μιλα σε οποιον εσυ αισθανεσαι πιο ανετα. Σου ευχομαι ολα να πανε καλα και απο δω και μπρος να μπαινεις στο προαυλιο με το κεφαλι ψηλα και να μην φοβασαι κανεναν και τιποτα...!
13.8.2017 | 23:44
Εξομολογουμαι
Οτι τα 2 τελευταια χρονια στο σχολειο για μενα ειναι ενας εφιαλτης. Κυριολεκτικα. Τον Σεπτεμβριο θα παω Γ'γυμνασιου και πραγματικα δε θελω να περασει το καλοκαιρι και να γυρισω παλι σ'αυτο το αθλιο περιβαλλον... Κι αυτο γιατι δυστυχως στην ταξη που ειμαι εγω θεωρουν νορμαλ (οχι ολοι φυσικα,αλλα οι περισσοτεροι)να σκοτωνομαστε,να δερνει ο ενας τον αλλο ή να βριζομαστε μεταξυ μας. Δεν ξερω τι εχω κανει. Δεν ξερω που τους εχω φταιξει. Κι ομως αυτοι και το ματι μου μαυρισαν,και καρεκλα πανω μου καταφεραν να σπασουν την ωρα που διαβαζα και δεν τους ειδα οτι ετοιμαζονταν να την πεταξουν,και γρατζουνιες μου εκαναν,και μπουνιες και κλοτσιες μου εδωσαν,και τα μισα μου πραγματα τα εχουν πεταξει ειτε απο το παραθυρο ειτε στα σκουπιδια. Δεν λεω,αν μου πουν καμια βρισια λεω κι εγω τις περισσοτερες φορες μια και με τσαντιζουν,ομως οταν μου σηκωσουν χερι απλως προσπαθω να φυγω. Κι αυτο γιατι σχεδον ολοι οσοι ανηκουν σ αυτη την "παρεα" ειναι χοντροι και αρκετα ψηλοι θα ελεγα. Ενω εγω ουτε ιδιαιτερο υψος εχω για να τους φτανω,και αδυνατος ειμαι επισης. Την πρωτη φορα που αρχισαν αυτα εννοειται οτι κατεβηκα στο γραφειο. Ομως το εμαθαν προφανως,ετσι ο πιο μεγαλοσωμος απλως με κολλησε στον τοιχο και με απειλησε με εναν τροπο που δεν θελω να τον γραψω αν παω νατον "ξανακαρφωσω". Ξερω οτι αυτα που γραφω σε καποιους απο εσας μπορει να φαινονται απο παρατραβηγμενα εως απιστευτα. Καποιοι αλλοι ισως να εχετε ζησει και χειροτερα και να καταλαβετε. Μην σας κουραζω αλλο,θα πω τελος οτι στους γονεις μου δεν εχω πει σχεδον τιποτα απο αυτα,εχω πει μονο ψιλοπραγματα τυπου:"Βριστηκαμε με τον ταδε,εκεινος θυμωσε και μου εκανε μια γρατζουνια". Δεν θελω να τους στεναχωρησω,γι'αυτο. Και τωρα,για να τελειωσω το κειμενο μου,ευχομαι καλο υπολοιπο του καλοκαιριου σε οσους εφτασαν ως εδω και καλη δυναμη σε οσους αντιμετωπιζουν τα ιδια-ή χειροτερα-προβληματα. Ελπιζω πως μια μερα θα βρω τη δυναμη να σταθω μπροστα τους με το κεφαλι ψηλα και να τους αποδειξω ποιος ειναι στα αληθεια ο χαζος και ο αχρηστος...
3