ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Οτι τα 2 τελευταια χρονια στο σχολειο για μενα ειναι ενας εφιαλτης. Κυριολεκτικα. Τον Σεπτεμβριο θα παω Γ'γυμνασιου και πραγματικα δε θελω να περασει το καλοκαιρι και να γυρισω παλι σ'αυτο το αθλιο περιβαλλον... Κι αυτο γιατι δυστυχως στην ταξη που ειμαι εγω θεωρουν νορμαλ (οχι ολοι φυσικα,αλλα οι περισσοτεροι)να σκοτωνομαστε,να δερνει ο ενας τον αλλο ή να βριζομαστε μεταξυ μας. Δεν ξερω τι εχω κανει. Δεν ξερω που τους εχω φταιξει. Κι ομως αυτοι και το ματι μου μαυρισαν,και καρεκλα πανω μου καταφεραν να σπασουν την ωρα που διαβαζα και δεν τους ειδα οτι ετοιμαζονταν να την πεταξουν,και γρατζουνιες μου εκαναν,και μπουνιες και κλοτσιες μου εδωσαν,και τα μισα μου πραγματα τα εχουν πεταξει ειτε απο το παραθυρο ειτε στα σκουπιδια. Δεν λεω,αν μου πουν καμια βρισια λεω κι εγω τις περισσοτερες φορες μια και με τσαντιζουν,ομως οταν μου σηκωσουν χερι απλως προσπαθω να φυγω. Κι αυτο γιατι σχεδον ολοι οσοι ανηκουν σ αυτη την "παρεα" ειναι χοντροι και αρκετα ψηλοι θα ελεγα. Ενω εγω ουτε ιδιαιτερο υψος εχω για να τους φτανω,και αδυνατος ειμαι επισης. Την πρωτη φορα που αρχισαν αυτα εννοειται οτι κατεβηκα στο γραφειο. Ομως το εμαθαν προφανως,ετσι ο πιο μεγαλοσωμος απλως με κολλησε στον τοιχο και με απειλησε με εναν τροπο που δεν θελω να τον γραψω αν παω νατον "ξανακαρφωσω". Ξερω οτι αυτα που γραφω σε καποιους απο εσας μπορει να φαινονται απο παρατραβηγμενα εως απιστευτα. Καποιοι αλλοι ισως να εχετε ζησει και χειροτερα και να καταλαβετε. Μην σας κουραζω αλλο,θα πω τελος οτι στους γονεις μου δεν εχω πει σχεδον τιποτα απο αυτα,εχω πει μονο ψιλοπραγματα τυπου:"Βριστηκαμε με τον ταδε,εκεινος θυμωσε και μου εκανε μια γρατζουνια". Δεν θελω να τους στεναχωρησω,γι'αυτο. Και τωρα,για να τελειωσω το κειμενο μου,ευχομαι καλο υπολοιπο του καλοκαιριου σε οσους εφτασαν ως εδω και καλη δυναμη σε οσους αντιμετωπιζουν τα ιδια-ή χειροτερα-προβληματα. Ελπιζω πως μια μερα θα βρω τη δυναμη να σταθω μπροστα τους με το κεφαλι ψηλα και να τους αποδειξω ποιος ειναι στα αληθεια ο χαζος και ο αχρηστος...