ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Επιστροφή στη φύση.Ωραιο ναι. :)"Ο χρόνος είναι γρήγορος ίσκιος πουλιώνΤα μάτια μου ορθάνοιχτα μες στις εικόνες τουΓύρω απ’ την ολοπράσινη επιτυχία των φύλλωνΟι πεταλούδες ζουν μεγάλες περιπέτειεςΕνώ η αθωότηταΞεντύνεται το τελευταίο της ψέμαΓλυκιά περιπέτεια ΓλυκιάΗ Ζωή." Ο. Ελύτης, ΔΕΥΤΕΡΗ ΦΥΣΗ"Υπενθυμίσεις του έρωτα (Κατερίνα Αγγελάκη – Ρουκ) Αν σ’ έχει ξεχάσει ο έρωταςεσύ θα τον ξαναθυμηθείςμόλις η ματιά σου αγγίξει τη φύσητις πλαγιές, τα κύματατα φυλλοβόλα δέντραπου δεν αμφισβητούν ποτέ τις εποχέςτα ζώα που βγαίνονταςαπ’ την κοιλιά της μάνας τουςξέρουν κιόλας πώς να ζήσουνπώς ν’ αντισταθούν στους εχθρούςπου τους έχει ορίσει η φύση.Πρόσεξε μόνο μην η ζωντανεμένη ανάμνησηπέσει πάνω στο σωρόαπ’ τις προδομένες προσδοκίες σουτ’ αναπάντητα όνειρά σου."

Σε σχέση με την ωραία εξομολόγηση, επιτρέψτε μου να αναφέρω μια προσωπική εμπειρία.Κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 80, μαθητής δημοτικού στις διακοπές, ακολούθησα ένα σαββατοκύριακο καλοκαιριού τον πατέρα μου που θα πήγαινε στα βουνά να εκπαιδεύσει τα κυνηγόσκυλά του. Βρεθήκαμε στην Πλούμιτσα Κροκεών, τόπος μοναδικός, ξεχωριστός εκεί που ήταν το ησυχαστήριο του ποιητή Νικηφόρου Βρεττάκου.Στάθηκα τυχερός, γιατί τότε ένας φίλος του πατέρα μου που ήταν μαζί μας σε εκείνη την εκδρομή, γνώριζε προσωπικά τον μεγάλο ποιητή.Πιτσιρικάς εγώ τότε, δε θα ήμουν καν 8 ετών, για 2 μέρες, γνώρισα έναν μοναδικό άνθρωπο που δε θα μπορούσε να ήταν τίποτα άλλο από ποιητής.Ένας άνθρωπος που μου μιλούσε σα να ήμουν το εγγόνι του, και στις λίγες αυτές στιγμές με συμβούλεψε να ακούω και να αγαπώ τους συνανθρώπους μου και πάντα να προσπαθώ να βρίσκω λύσεις σε κάθε πρόβλημα.Ανεκτίμητη η αξία εκείνης της εκδρομής.

Υπέροχο όλο...

Τα δρομάκια που θες να διασχίσεις, τα ορεινά χωριά που θέλεις ν' ανέβεις, το καφεδάκι που θα πιεις, το κουδούνι που είναι περασμένο στις κατσίκες: Όλ' αυτά είναι έργα ανθρώπων.

Ζηλεύω, θα ήθελα κι εγω να έχω την πολυτέλεια να το κανω. Ειναι απελευθερωτικό. Τουλάχιστον ζω μέσα σε πράσινο περιβάλλον.