27.10.2013 | 11:47
Εύχομαι
Κάθε φορά που αντικρίζεις το είδωλό σου να θυμάσαιότι για μια (ακόμη)υλική σου απόλαυσηέχασες ένα συνταξιδιώτη (όπως κι εγώ).Για μια πολλοστή ανεξέλεγκτη δράσηένα (όπως κάποτε ονόμαζες)λιμάνι (όπως κι εγώ).Για μια επαναλαμβανόμενη συναισθηματική ανισορροπία-ανωριμότηταέναν ώμο (όπως κι εγώ.)Για μια ακόμα αναβολήμια πορεία ζωής (...).Δε γνωρίζω το πόσο αργά είναι (αν και κατά πολύ βάθος είμαι αισιόδοξος) για να σου ευχηθώ στην ηλικία που διανύεις να βιώνεις Πραγματικά και όχι Επιφανειακά,΄καθώς δεν κατάλαβα ποτέ τελικά αν αυτό υπήρξε εγγενές σουγνώρισμα ή επίκτητο "πολιτισμικά". Ξέρω όμως ότι αποτελείκαταλυτικό παράγοντα στην έκβαση των μέχρι τώρα σχέσεων τηςενήλικης ζωής σου.Θα εύχομαι όμως το τωρινό "λίγο" σου να ξαναγίνει "πολύ" όπως κάποτε. Δανειζόμενος τα λόγια κάποιας "σοφής σε απόσυρση": - Είστε φίλοι;- Ναι.- Στη ζωή σας ό,τι δρόμους και να επιλέξει ο καθένας σας, ακόμη κι αν δε συγκλίνουν κάποτε, να είναι τέτοιοι (και) για να κάνετε ο ένας τον άλλο καλύτερο.Κρατώ τις καλές στιγμές (αναμφισβήτητα υπήρξαν στη δική μου θεώρηση τουλάχιστον)και πορεύομαι.Κράτα (αν θες) κάποια βηματάκια εκείνης της παλιάςχορογραφίας που σου έδειξα κάποτεκαι πορεύσου. Με καλύτερους, καταλληλότερους συνεπιβάτες. Όχι "εν ειρήνη". Εν ευτυχία και με επίγνωση.Πλέον.Ένα τμήμα μου πάντοτε θα είναι δικό σου.Ένα μέρος της σκέψης μου πάντοτε θα είναι αφιερωμένο.Παντακεί & ΠουθενάΥ.Γ. Καλή Μέρα