ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ημουν ερωτευμενη μαζι σου 4 χρονια,καναμε παρεα,περνουσαμε ωρες μαζι και απλα αλλαξαν τα αισθηματα μου για σενα.ειχες σχεση ομως και αρχισα να σε αποφευγω και μου ζητησες το λογο.προσπαθησα να αποφυγω να σου πω την αληθεια,αλλα μου ειπες οτι ηξερες.μου ειπες καλυτερα να μεινουμε φιλοι γιατι δε θελω να σε χασω,ξερεις πως ειμαι ασταθης και θελω κυριως σεξ.ειπες να μεινουμε φιλοι και ο χρονος θα μας δειξει αυτο που αξιζει.δεχτηκα η ανοητη γιατι δεν ηθελα να σε χασω.οταν αρχισες να σοβαρευεις την κατασταση με την κοπελα σου απομακρυνθηκα δε μπορουσα να ακουω να ζειτε αυτα που ηθελα να ζω μαζι σου.εφυγα για ενα διαστημα για να σε ξεχασω,μου ειπες δεν γινεται,τα αληθινα αισθηματα δε χανονται.μετα γνωρισα ενα παιδι κ βγαιναμε,περνουσαμε καλα.εσυ μου ειπες οτι θα παντρευοσουν,με καλεσες και απο τοτε επεδιωκες να μιλαμε συνεχεια στο τηλ,ηθελες να βγαινουμε και εγω νομιζω αρχισα να πεφτω παλι στην παγιδα.ωσπου ενα βραδυ που ειχαμε πιει με πηρες και μου ειπες σε θελω,ερχομαι σπιτι σου,σου ειπα και εγω.ηρθες φιληθηκαμε και μου ειπες να αφησω τον αλλο και να ειμαστε μαζι.οταν σε ρωτησα εσυ τι θα κανεις μου ειπες θελω να ζησω το τωρα και οτι τα εχουμε κανει σκατα.σε εδιωξα απο το σπιτι(ακομα δεν ξερω πως αντισταθηκα)και απο τοτε ζουμε αδιαφορα ο ενας για τον αλλο.εμαθα οτι σε 10 μερες παντρευεσαι και οτι λες παντου οτι ζηλευεις που δε με εχεις.εγω σε αγαπαω πραγματικα αλλα εσυ νομιζω με θες σαν τροπαιο.αποφασισα να εξαφανιστω και να μη δωσω εξηγησεις.χρωσταω στον εαυτο μου να προχωρησω και να εχω καποιον διπλα μου που να ειναι μονο για εμενα.εκανα λαθος που σε εμπιστευτηκα.