ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θέλω να ζήσω έντονα. Η ζωή μου θέλω να γίνει μια περιπέτεια! Θέλω να αφήσω το σημάδι του εαυτού μου αναλλοίωτο στο χρόνο. Δε θέλω δόξα ούτε ούτε χρήμα ούτε τίποτα. Θέλω μόνο να ξέρω ότι ζω και ότι υπάρχω. Νιώθω αόρατη. Τα νιώθω όλα γύρω μου τόσο μικρά. Νιώθω ότι δεν συμβάλλω πουθενά σε αυτό τον πλανήτη. Νιώθω άχρηστη. Ανίκανη. Θέλω να πω σε όλον τον κόσμο ποια είμαι και πως ονειρεύομαι τη ζωή. Θέλω η κάθε μέρα, η κάθε ώρα, το κάθε λεπτό να είναι ζωντανό. Να πάψει πια η ανθρωπότητα να ζει μηχανικά. Είμαι 26 ετών και η ζωή μου είναι τόσο υποτονική που έχω αρχίσει να μην έχω μνήμες. Μπορεί να φταίω εγώ. Μπορεί ο κόσμος πια να είναι τέτοιος που να μην επιτρέπει να λειτουργήσω διαφορετικά. Δεν ξέρω... δεν μπορώ να ξέρω και δεν θέλω να ξέρω τι πραγματικά φταίει. Μαθηματικά, υπάρχουν και εξισώσεις που δεν επιδέχονται λύση. Το μόνο που ξέρω είναι ότι θέλω να ζήσω. Αυτό κρατάω. Και όχι άλλο σ' αυτή την πανβάρετη ρουτίνα. Δυστυχώς οι καταστάσεις δεν επιτρέπουν και δεν προβλέπουν καμιά διέξοδο για μένα. Νιώθω αιχμάλωτη στο ίδιο μου το κορμί. Και νιώθω αυτό το ''πάθος'' που έχω για διαφορετικά πράγματα να μου τρώει τη σάρκα. Να με αποσυνθέτει μέρα με τη μέρα. Με εκδικείται που το κρατάω αιχμάλωτο. Κράζει στην ιδιοσυχνότητα των κυττάρων μου! ''Ελευθερία''Απελπίζομαι. Καταθλίβομαι.Και νιώθω ανήμπορη να φωνάξω. Τίποτα δεν μεταδίδεται στο κενό... ούτε φωνή... ούτε ανάσα...