ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είναι ο καλύτερος φίλος του αδερφού μου.Τον ξέρω από παιδί και τον τελευταίο καιρό νιώθω κάπως γι'αυτόν. Και ώρες ώρες νομίζω κι αυτός το ίδιο. Μα γίνεται? Τώρα στα 30?Ο αδερφός μου θέλει να του γνωρίσει μια κοπέλα κι εγώ θέλω να της πετάξω πέτρες. Αντικειμενικά. Κι αυτός αρνείται να τη γνωρίσει (ευτυχώς). Και είναι και ωραία η άτιμη κι έχει εκδηλώσει και ενδιαφέρον.Α, και είμαστε και παραδοσιακή οικογένεια. Να μπλέξω μαζί του και μετά αν κόψουμε επαφές να συνεχίζει να είναι τόσο κοντά μας, δεν παίζει.Θα υπάρχει τρομερή αμηχανία.Πρέπει να το ξεχάσω για να μην επηρεάσω τους άλλους, σωστά?