ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ειχα σχεση πολλα χρονια, τον αγαπουσα παρα πολυ αλλα ειχαμε αρχισει και ρουτινιαζαμε.. Σεξ καναμε μια φορα την εβδομαδα και αν.. Μια μερα με ρωταει αν θεωρω αν ημασταν καλα.. γιναμε σαν παντρεμένοι ειπε. Χωρισαμε βασικα. Μετα απο μια περιοδο ηθελε να βρισκομαστε για σεξ, οχι οτι δεν καναμε κ αλλα.. κρατησε πολυ ωσπου το εκοψα εγω δεν τ αντεχα. Ακουσα την ατακα στο τελος θελω να σοβαρευτω. Ετσι μου ειπε. Δηλαδη εγω τι ημουν;; Ναι μειναμε πολυ καιρο μαζι αλλα αφου βλεπεις δεν τα βρισκουμε απαντησε. Και ενω μου εχει συμπεριφερθεί τοσο ασχημα! Εγω καθομαι σαν την ηλίθια και ποναω στην σκεψη μην βρει αλλη και σοβαρευτεί! Και ριχνω ευθυνες στον εαυτο μου οτι υστερουσα καπου για να μην με δει σοβαρα... Πρεπει να προχωρησω το ξερω. Δεν τον ενοχλω βρε παιδια... αλλα αυτη η σκεψη οτι θα βρει αλλη.. η σκεψη οτι ημουν απο κοριτσακι μαζι του και δεν με αγαπησε κοντευει να με τρελάνει..! Σημερα θα βγω μαλλον με ενα παιδι. προσπαθω να προχωρησω παντως... να δω αν τα καταφέρω. Οπου και να παω φοβαμαι οτι θα τον πετύχω. Τραγικο! Αλλα εχω αναμνησεις απο παντου... Γυν 25