30.5.2017 | 14:26
Φοβαμαι πολυ..
Μην γινει κατι ποιο σοβαρο στην υγεια του συντροφου μου δεν ειναι καλα δεν εχει ορεξη ειναι στεναχωριμενος και συνεχως μου λεει σε παρακαλω αν θες κανε την προσευχη σου για εμενα ειναι δυσκολη η ολη κατασταση μα μενω κοντα του κανω υπομονη και μενω διπλα του του κρατω το χερι γιατι ειναι η επιλογη μου και προσευχομαι συνεχως να γινει οπως ηταν πριν.... Φοβαμαι και στεναχωριεμαι μα ποτε δεν του το εδειξα τον ενθαρυνω και του λεω ολα θα ειναι μια χαρα μα μεσα μου εχω τον φοβο! Και κατι ακομη αυτη η αρρωστια που εχει ο συντροφος μου την εχουν χιλιαδες ανθρωποι και συγουρα χρειαζονται καποιον διπλα τους ενα στηριγμα γιαυτο για εμενα πρωσοπικα ειναι αγαπη να στηριζουμε και να ημαστε κοντα στον ανθρωπο μας να μην τον εγκαταλειψουμε ποτε και να ημαστε εκει σε ολες της δυσκολιες..