Έπαθα κρίση πανικού πριν δύο χρόνια ένα βράδυ στα καλά καθούμενα στο σπίτι (ευτυχώς). Δεν ξέρω αν σχετίζεται με το περιστατικό, αλλά η εβδομάδα που είχε προηγηθεί ήταν γεμάτη άγχος και στενοχώρια για έναν δικό άνθρωπο. Κόντεψα να τρελαθώ, ήμουν σχεδόν σίγουρη ότι πεθαίνω! Τρομακτική εμπειρία! Για καλη μου τύχη ήταν μαζί μου δύο αγαπημένα μου πρόσωπα που με ηρεμησαν και με φρόντισαν. Έκτοτε δεν ήθελα να βγω από το σπίτι. Φοβόμουν τόσο πολύ ότι θα μου συμβεί ξανά και ετρεμα στην ιδέα ότι αυτό μπορεί να γίνει οπουδήποτε, την ώρα που οδηγώ, σε κάποιο κατάστημα (μπροστά σε κόσμο. .).Δεν ελεγα σε κανεναν οτι φοβαμαι να βγω. Απλα έβρισκα δικαιολογίες για να μην παω (σχεδόν) πουθενα! Πήγαινα οπου ηταν απολυτως απαραίτητο! Δεν αντεξα πολυ. Πηρα τη μαμά μου να πάμε μια βόλτα. Πήγαμε μια μικρή, εκει κοντά. Μια άλλη μέρα ξαναπηγαμε. Πιο μακριά αυτή τη φορά. Πήγαμε και στο εμπορικό κέντρο. Όλα καλά. Είχε περάσει ένας μήνας και δεν υπήρξε αλλη κρίση. Το πηρα απόφαση πως έπρεπε να το αφησω στην άκρη και να συνεχισω να ζω οπως πριν: ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ. Σαν να μην έγινε ποτέ. Έκανα τις δραστηριοτητες και τις δουλειές μου κανονικά. Υποσχέθηκα να μη με στενοχωρήσω πότε ξανά τόσο πολύ. Ειδικά για μη αναστρέψιμες καταστάσεις. Είχα πεισθεί πως αυτή η δύσκολη περίοδος που διηνυσα ευθυνόταν για την κρίση πανικού. Περασαν πολλοι μήνες ώσπου το ξέχασα εντελώς!Και δεν είχα ποτέ ξανά κρίση πανικού! Δεν είμαι σίγουρη για το αν η δική μου ιστορία θα μπορούσε να σε βοηθήσει κάπου, αλλά ήθελα να σου πω να χαλαρώσεις σε πρώτη φάση και να μην το σκέφτεσαι τόσο έντονα. Ίσως η λέξη "διακοπές" να σου προκαλούν τρόμο επειδή είχες την πρώτη κρίση εκει, μα πρέπει να το ξεπεράσεις! Πείσε εαυτόν ότι δεν θα σου συμβεί ποτέ ξανά! Και που ξέρεις, μπορεί να βγεις αληθινή! Δεν διαφωνώ με τις επισκέψεις σου στον ψυχολόγο, απλά σου λέω να χαλαρώσεις και να απαλλαγείς από τις δυσάρεστες σκέψεις για να βοηθήσεις ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Τώρα το χειμώνα, αν θέλεις, κανόνισε και ένα ωραιότατο διήμερο κάπου κοντά στην Αθήνα και το καλοκαίρι προετοιμάσου για νησί!
25.12.2017 | 20:07
φοβισμένη
Θα τα πω συντομα και περιεκτικα για να μην κουρασω. το 2010 επαθα μια πολυ μεγαλη κριση πανικου οταν ημουν διακοπες, μεχρι το 2013 το προβλημα γενικευτηκε και παθαινα 2-3 κρισεις την ημερα χωρις λογο. Πηγα σε ψυχολογο, δουλεψαμε τα θεματα που με αγχωναν, πηγα διακοπες και ηταν ολα τελεια. την δευτερη φορα που πηγα διακοπες, επαθα παρα πολλες απανωτες κρισεις και αντι να φυγω απ το νησι, εκατσα 3 μερες προσπαθωντας να το πολεμησω και παθαινα την μια κριση μετα την αλλη και ετσι οταν γυρισα τα πραγματα ηταν παλι χαλια. Επειτα πηγα σε ψυχιατρο, μου εδωσε χαπια (οχι ηρεμιστικα, καποια που ανεβαζουν την σεροτονινη) και ολα σιγα σιγα εφτιαξαν. το θεμα ειναι οτι φοβαμαι αφανταστα να παω διακοπες, σε σημειο που εχω να παω 3 χρονια και καθε φορα που πλησιαζει καλοκαιρι εγω τρεμω στην ιδεα. πρεπει να βρω τα @@ να παω εστω καπου κοντα, αλλα τρεμω στην ιδεα του να φυγω μακρια απ την Αθηνα, μακρια απ το σπιτι μου, απ την μητερα μου (και ειμαι 25 χρονων γαιδουρα)δεν ξερω πως να κανω τον φοβο μου στην ακρη. εχω φτασει στο σημειο που δεν θελω να ξαναπαω διακοπες και νιωθω οκ μ αυτο...
2
