13.11.2014 | 10:30
φόβος
Δεν ξέρω τι φοβάσαι. Και ίσως να μην μάθω ποτέ. Το βλέπεις οτι λιώνω για 'σένα, και το βλέπει και όλος ο κόσμος. Δυστυχώς φαίνεται, δεν μπορώ να κρυφτώ. Κάθε φορά που με κοιτάς είναι λες και με διαβάζεις σαν ανοιχτό βιβλίο. Ποτέ κανένα άλλο άτομο δεν το έχει καταφέρει αυτό. Έχει περάσει ένας χρόνος και κάτι κι εγώ ακόμα σε θέλω όπως τότε. Κατά βάθος τίποτα δεν έχει αλλάξει. Λέω σε όλους οτι έχω αρχίσει και ξενερώνω...αλλά ούτε εμένα δεν πείθω. Ίσως να φταίω κι εγώ που δεν σου είπα ποτέ τίποτα. Αλλά όταν τη μια μου λες οτι είσαι straight και την άλλη δείχνεις άλλα πράγματα η φάση περιπλέκεται. Και ξέρεις, ο λόγος που δεν σου είπα ποτέ τι νιώθω είναι για να μην σε χάσω. Γιατί λογικά θα φοβόσουν και θα απομακρυνόσουν. Οπότε προσπάθησα να αρκεστώ στην παρέα σου. Να μπορώ να σε έχω δίπλα μου που και που. Αλλά τελικά δεν μου φτάνει αυτό. Γι'αυτό απομακρύνομαι κατα διαστήματα, μήπως και ξεχαστώ. Κανονικά θα έπρεπε να σου έχω μιλήσει εδώ και καιρό για να ξεκαθαρίσω την θέση μου και να μην το κουράζουμε το θέμα. Αλλά δειλή εσύ, δειλή εγώ, δεν πάμε πουθενά. Εύχομαι να τα βρεις με τον εαυτό σου κάποια στιγμή και να είσαι ευτυχισμένη με τις επιλογές που θα κάνεις. Σε σκέφτομαι πάντα.