ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήμουν στο λεωφορείο και ταξίδευα. Διπλα μου καθησε μία γυναίκα λίγο μεγάλη σε ηλικία. Κάθεται, ανοιγει ενα βιβλίο να διαβάσει, περί χριστιανισμού-θρησκείας. Περνάει περίπου μία με μια-μιση ωρα και μου πιάνει την κουβέντα. Για να μην σας τα πολυλογώ, μιλούσε κυρίως για τη ζωή της και αυτά που είχε περάσει με την οικογένειά της, σε θέματα υγείας κυρίως. Εκείνη πάντα πιστή να προσεύχεται. Ο σύζυγος της από την άλλη, ήταν άπιστος. Αλλά μετά την περιπέτεια υγείας του που πέρασε, άλλαξε τρόπο σκέψης και πλέον πιστεύει, αφού όπως μου είπε πηγαίνει κάθε Κυριακή εκκλησία. Τέλος πάντων, σε κάποια φάση ρώτησε για μένα και μου δίνει ένα φυλαχτό, ένα μαύρο κολιε-"πλεκτο", σταυρουδάκι με μία μπλε χαντρούλα, μέσα από το πορτοφόλι της. Στην αρχή, εγώ δεν το δεχόμουν, της έλεγα ότι δεν χρειάζεται κτλ. Μετά με ρωτάει, πιστεύεις; και δεν ήξερα τι να της απαντήσω. Δεν προσπαθώ να σου κάνω πλύση εγκεφάλου, μου λέει, αν δεν πιστεύεις, δεν πειράζει το παίρνω πίσω αλλά αν πιστεύεις κράτησε το, εγώ δεν το χρειάζομαι. Τελικά το πήρα. Μου λέει δεν είναι απαραίτητα να το φορέσω αλλά να μην το χάσω.Εμένα τώρα αυτό που με προβηματίζει είναι τι να το κάνω. Μου το έδωσε για καλή τύχη αλλά αν μου βγει σε κακοτυχία; Δεν είμαι σίγουρη αν πιστεύω ή όχι, μπορεί να νομίζω ότι πιστεύω επειδή έτσι μεγάλωσα. Δεν ξερω, αλλά τώρα τελευταία μου συνέβησαν διάφορα περίεργα, ευτυχώς όχι σε θέματα υγείας αλλά διάφορες συμπτώσεις να το πω; μηνύματα; δεν ξέρω αν ήταν καλά ή κακά αυτά που συνεβησαν, και από την μία φοβάμαι να το δεχτώ μήπως μου φέρει κακοτυχία και από την άλλη αν δεν το δεχτώ μήπως πάλι μου φέρει κακοτυχία.Ξέρω ότι όλοι θα πατήσετε "δεν ταυτίζομαι" δεν με πειράζει αλλά αν υπάρχει κάποιος άνθρωπος εδώ που να ασχολείται με αυτά και μου πει τη γνώμη του θα το εκτιμούσα.