24.5.2015 | 23:35
Γαμω την αποστασηη
Γνωρισα το αγορι μου στο ομεγλε μενει γιαννενα μενω αθηνα στην αρχη συμφωνησαμε να μιλαμε και να κρατησουμε επαφες και να δουμε που θα παει. Τελικα καταληξαμε να κανουμε ονειρα για το μελλον μας και να λεμε οτι θα παντρευτουμε και οτι θα ειμαστε μαζι. Τον λατρευω, ειναι οτι καλυτερο εχω και πιστευω νιωθει και αυτος το ιδιο! Αλλα ρε γαμωτο ποναω που δεν τον εχω αγγιξει και ποναει ακομα πιο πολυ οταν τυχαινει να μην μιλαμε πολυ νιωθω φοβο οτι χανομαστε και οτι θα τον χασω η οτι θα βαρεθει και οτι θα βρει καποια αλλη! Δεν μπορω να φανταστω την ζωη μου χωρις αυτον αλλα ειμαι σε σχεση με το κινητο μου ουσιαστικα. Να περιμενω και να κανω υπομονη ή να το τελειωσω για προλαβω τα χειροτερα που μπορει να ερθουν?