ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν παίζει να κάθεσαι να διαβάζεις τις εξομολογήσεις όσο και αν θα με βόλευε, αλλά ξέρω ότι στάνταρ μπαίνεις στην Lifo, οπότε σκέφτηκα να δοκιμάσω. Λοιπόν σε ξέρω κοντά δυο χρόνια και παρόλο τον πρώτο ήμασταν καλά και μιλούσαμε και παρέα κάναμε, μου φαινόταν, μάλιστα, ότι με συμπαθούσες, τον δεύτερο απομακρύνθηκες και έδειξες να μην με συμπαθείς. Μάλιστα δεν μπορούσα να σου στέλνω, βλέπεις, εάν εσύ δεν ήθελες να μου μιλάς, δεν θα μπορούσα να σε ενοχλώ με τα μηνύματα μου. Και στο reunion, και καλά, πρέπει να ήμουν τζαμαρία για σένα. Πήγαινα να μιλήσω με διέκοπτες, καθόμουν απέναντι σου και δεν κοίταξες ούτε μια φορά ευθεία. Είπα ότι ο.κ. δεν με συμπαθεί το καταλάβαμε. Αλλά πάλι χτες ήρθες για να διαβάσεις και έδωσες χαιρετίσματα στην φίλη μας για να μην έρθω να σε χαιρετήσω και να με δεις. Αλλά το ξέρουμε και οι δυο ότι δεν υπήρχε περίπτωση να μην έρθω να σε χαιρετήσω. Ήρθα, σε χαιρέτησα και ήσουν πάλι απόμακρη. Θα θελα να τολμούσα να σε ρωτούσα όμως κάτι κατά πρόσωπο, αλλά δεν, και επίσης δεν μπορώ να στεναχωριέμαι άλλο. Για αυτό και η εξομολόγηση. Γιατί αυτή η συμπεριφορά; Σου έκανα κάτι; Είναι όντως ότι δεν με συμπαθείς;