ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πάνε 2 χρόνια από την ημέρα που έφυγες..2 χρόνια από την ημέρα που χαμογέλασα..2 χρόνια από την ημέρα που είπα τη λέξη αγαπώ και την εννοούσα..Δεν θα καταλάβω ποτέ αν αυτό που είχαμε για εσένα σήμαινε κάτι,αν σε πληγωσα η αν σε απογοητευσα..μα Τώρα θα σου μιλήσω για το δικό μου παράπονο..Δεν έφυγες ολοκληρωτικά πολλές φορές ήσουν ακόμα εδώ..αμέτρητες βρισκόσουν στις δύσκολες μου καταστάσεις..αλλά τις έκανες ακόμα πιο δύσκολες..θέλησα να σε ξεπεράσω να ξεπεράσω αυτό το φόβο της ανασφάλειας που μου είχες δημιουργήσει..αλλά ξανά γύρισα..σε εμπιστεύτηκα το ίδιο λάθος για πολλοστή φορά..πάλι έγινες βίαιος και πάλι έφυγες πάλι με άφησες και με έκανες να αφήσω τους γύρω μου με έκανες να αφήσω εμένα..να χάσω το εγώ μου για να γίνω το εγώ σου..να γίνω αυτό που θες και να ξεχάσω εμένα..να ξεχάσω τα πάντα γύρω μου ήθελες κάποια να σε βρίσκει Θεό της..Μόλις το κατάφερες λοιπόν δεν αρκέστηκες σε αυτό ήθελες να τη ταπεινώσεις και να πας παρακάτω και σε επόμενες νομίζοντας πως θα σε αγαπήσουν όλες το ίδιο..μα γελαστηκες είσαι μόνος σου..Ναι είσαι..ακόμα και αν δεν τον βλέπεις αμφιβάλλω αν κανενας σε αγαπάει οσο σε έχω αγαπήσει αν κανενας μείνει και δε φύγει στη πρώτη μαλακια..και θυμήσου ανεχτηκα πολλές..θυμήσου ποσα έκανες πόσα σου έδωσα πόσο δάκρυ μου έχεις χαρίσει και πόσο χαμόγελο μου στερησες..μα ήξερες ότι έχω ανάγκη το χαμόγελο..Γιατί λοιπόν το έκανες αυτό..;Δεν μπορώ να προχωρήσω πλέον..φοβάμαι..απογοητευω τουςπάντες..σε όλους μιλάω για σένα...Γιατί;μα γιατί ήσουν ο ρόλος που ήθελα να δω αγάπη μου όταν σε γνώρισα ήσουν ο άγγελος μου..Ένας άγγελος που μου έκοψε τα φτερά για να τα κάνει δικά του..