ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Και εγώ τώρα είμαι στο τρυπάκι που " πρέπει να σε ξεπεράσω". Γιατί έτσι κι αλλιώς δεν μπορούμε να είμαστε μαζί, το ξέρω ότι με αγαπάς, κι εγώ σε λατρεύω αλλά πρέπει να ξεχάσουμε ο ένας στον άλλον. Τουλάχιστον έτσι νιώθω εγώ, νιώθω ότι θέλω να είμαι μαζί σου εσύ μπορεί να νιώθεις αλλά, να είσαι εντάξει με αυτό και να προχωρήσεις στη ζωή σου σαν να μην υπήρξα ποτέ. Δεν σε κατηγορώ γι'αυτό, επειδή εγώ σαγαπαω και η μόνη μου σκέψη είσαι εσύ και οι αναμνήσεις μας, δεν σε κατηγορώ αν θα βρεις κάποια άλλη, δεν σε κατηγορώ που δεν με αγαπάς η και που μπορεί να με μισείς. Δεν σε κατηγορώ για τίποτα...Απλα λυπάμαι για όλα αυτά, για όλα όσα περάσαμε μαζί και που ποτέ δεν θα υπάρξουμε σαν ζευγάρι. Όλοι οι φίλοι μας μας ήξεραν σαν ένα, τώρα δεν είμαστε τίποτα. Δεν το περίμενα ποτέ εμείς οι δυο ότι θα βρεθούμε εδώ που βρεθήκαμε, χώρια, σε άλλες πόλεις, με άλλους να περιτριγυρίζουν την καθημερινότητα μας, να λέμε στους εαυτούς μας " έλα μωρέ προχώρα σιγά θα βρούμε κάτι καλύτερο, για να έφυγε δεν ήταν αυτός για εσένα " και κάθε μέρα να σε αρνούμαι για να δεχτώ επιτέλους την κατάσταση αυτή. Όμως πέρα απ' τα αρνητικά της σχέσης μας κάθε μέρα το χαμόγελο με κυριεύει, που σκέφτομαι όλα αυτά που περνούσαμε, τα χαζά σου, τις πλάκες μας, τους τσακωμούς μας και τις ζηλιες μας, τα ξεσπάσματα σου και τα δικά μου, τα ταξίδια που πήγαμε, τα βράδια που μου έπιανες το χέρι και μου σε αγκάλιαζα να κοιμηθούμε, το σπίτι μας. ΟΛΑ ΑΥΤΆ. Αλλά είμαι τόσο κενή μέσα μου, βράχος έγινα , αυτά τα συναισθήματα που ένιωθα για εσένα τώρα δεν τα νιώθω, νιώθω απλά ότι πρέπει να σε ξεπεράσω και το ότι θα βρεις άλλη με τρελαίνει αλλά λέω , και τι άλλο να κάνει; Δεν σε ήθελε, δεν νιώθει την έλξη αυτή όταν σε ακουμπάει κάποιος. Ψέμα μεγάλο ε; Έτσι μου είπε, δεν νιώθει έλξη αλλά το βράδυ με πήρε αγκαλιά και μου χάιδευε τα μαλλιά ενώ εγώ έκανα πως κοιμόμουν και με φίλησε στο μέτωπο. Και μετά έφυγα για πάντα. Ίσως αυτό να ήταν το αντίο του. Αλλά το γιατί θα είναι πάντα μέσα μου χαραγμένο , το παράπονο αυτό που δεν θέλεις να υπάρχω στη ζωή σου. Μου λείπεις αλλά δεν μπορώ να σου το πω, δεν θέλω, μου λείπεις ποιο πολυ από όλους κι όλα. Νιώθω αυτό το κενό και την αδιαφορία στη ζωή μου που δεν υπάρχεις. Αλλά θα φύγεις από μέσα μου κάποια στιγμή έτσι όπως θες να γίνει, θα φύγω και τα κενά μου θα τα γεμίσω με άλλα κενά. Μου λείπεις και αυτό δεν θα στο ξανά πω ποτέ.... Πόσο άσχημο να μη μπορώ!