ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Λοιπόν είναι μια κοπέλα που αγαπώ με όλη την δύναμη της ψυχής μου.Όταν λέω ότι την αγαπώ, εννοώ τα πάντα της.Μέχρι και την προφορά της, τον ήχο της φωνής της, τα πάντα.Δεν μπορώ να της πω πόσο την αγαπώ γιατί δε γίνεται. Δε γίνεται.Της το έχω κρύψει, αν και πλέον έχουμε σταματήσει να μιλάμε, έχουμε χαθεί.Είναι μεγάλη συζήτηση και ειλικρινά δεν γίνεται να της εξομολογηθώ πόσο την αγαπώ. Είναι πολλοί οι λόγοι για τους οποίους δεν μπορεί να συμβεί κάτι μεταξύ μας.Είναι πολλά και ρεαλιστικά τα εμπόδια.Έμαθα ότι τα έχει με κάποιον άλλο.Ή ότι φλερτάρουν τέλος πάντων, δεν ξέρω αν τα έχουν.Και ειλικρινά το μόνο που έχω να πω είναι μακάρι ο άλλος να την κάνει ευτυχισμένη. Μακάρι να την αγαπά όσο εγώ. Να την λατρέψει όσο εγώ. Και να ζουν ευτυχισμένοι μαζί.Μακάρι να εκτιμήσει αυτό το θησαυρό που έχει στα χέρια του γιατί είναι ευλογία, χαρά κι ανείπωτη ευτυχία να ζεις και να αναπνέεις δίπλα σε αυτό το πανέμορφο πλάσμα.Να κοιμάσαι και να ξυπνάς με αυτήν την πανέμορφη, γλυκύτατη κοπέλα για την οποία το μόνο που μπορείς να πεις είναι τον στίχο που λέει ο Παπάζογλου στον ''Αύγουστο'':'' Σε ποιάν έκσταση απάνωσε χορό μαγικόμπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε''.Ο στίχος αυτός του Παπάζογλου βρίσκει την τέλεια εφαρμογή του στο πρόσωπο αυτής της κοπέλας που την λατρεύω.Κι είναι και πανέμορφη και ταιριάζουμε και στα γούστα και στην αισθητική.Μα δε γίνεται να είμαστε μαζί.Την αγαπώ πάντα όμως.Είναι μέσα στην καρδιά μου και σε κάθε κύτταρο του κορμιού μου.